Sprawa ze skargi J. C. i J. C. na decyzje Izby Skarbowej w Olsztynie w przedmiocie określenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993, 1994 i 1995 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - A. Bącal (spr.) Sędziowie NSA - A. Filipowicz SO - J. Michalski Protokolant - T. Iwaćkowska po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 1999 r. sprawy ze skargi J. C. i J. C. na decyzje Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia [...] sierpnia 1998 r. nr nr: [...];[...];[...] w przedmiocie określenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1993, 1994 i 1995 r. oddala skargę

Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzjami z dnia [...] 08.1998 r. o nr [...], [...] i [...] Izba Skarbowa w Olsztynie utrzymała w mocy zakwestionowane w odwołaniach pełnomocnika J. i J. C. decyzje Urzędu Skarbowego w [...] (wszystkie z dnia [...] 04.1998 r.) określające zaległość w podatku dochodowym od osób fi¬zycznych za 1993, 1994 i 1995 r. w łącznej kwocie 352 352,40 zł w wraz z odsetkami za zwłokę (w odniesieniu do 1994 i 1995 r. okreś¬lono również odsetki od niezapłaconych zaliczek na podatek w ciągu roku podatkowego).

W motywach tych decyzji Izba Skarbowa w Olsztynie po przeanalizowaniu akt sprawy podzieliła stanowisko Urzędu Skarbowego w kwestii braku nabycia prawa do zwolnienia na okres 10 lat od podatku do¬chodowego z tytułu podjęcia przez podatnika J. C. w 1991 r. produkcji stolarki otworowej, co miałoby skutkować niepobraniem podatku dochodowego od dochodu uzyskanego z tytułu tej produkcji na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6.02.1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 3, poz. 20 z późn. zm.).

Z zebranego materiału w sprawie wynika bowiem, iż w 1991 r. J. C. prowadził działalność gospodarczą;

1) w formie spółki cywilnej z J. Ś. w zakresie handlu,

2) we własnym imieniu w zakresie handlu i usług transportowych.

Ponadto był zatrudniony w Spółdzielni Rzemieślniczej w [...], gdzie był kierownikiem sekcji zaopatrzenia i zbytu.

W aktach podatkowych, a w szczególności w zeznaniach rocznych za 1991 r. obu podmiotów gospodarczych brak jest jakiejkolwiek wzmianki o produkcji stolarki otworowej. W roku 1991 wykazane jest jako źródło dochodu - handel, usługi budowlane i transportowe, przy czym spółka za cały okres działalności wykazała obrót w kwocie 21.425.000 zł.

Stosownie do art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 80, poz. 350) okresowe zwolnienia od podatku dochodowego pozostają w mocy aż do czasu ich wygaśnięcia.

Bezspornym jest fakt, że Spółka cywilna "D." (tj. Ś. i J. C.) w 1991 r. nie wykazała dochodu zwolnionego od podatku. Zatem nie jest słuszne twierdzenie, że J. C. przysługuje prawo do kontynuacji takiego zwolnienia po uruchomieniu stolarki otworowej w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, bowiem w momencie wejścia w życie cyt. wyżej ustawy z 26.06.1991 r. tj. 1.01.1992 r. nie korzystał ze zwolnienia na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6.02.1989 r.

Twierdzeniu podatnika, że w latach 1993-1995 działał w przeświadczeniu, że przysługuje mu zwolnienie od 1991 r. przeczy, zdaniem organu odwoławczego, stan faktyczny, albowiem w zeznaniu rocznym również za 1992 r. nie wykazywał dochodu zwolnionego od podatku z tyt. produkcji materiałów na potrzeby budownictwa mieszkaniowego.

W postępowaniu przed Urzędem Skarbowym na dowód nabycia prawa do zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu podjęcia działalności w zakresie produkcji materiałów budowlanych podatnik powołał się na fakturę sprzedaży w dniu 25.03.91 r. przez spółkę cywilną 30 szt. drzwi wewn. na wartość 18.900.000 zł na rzecz Spółdzielni Rzemieślniczej w [...], które miały być wytworzone w ramach działalności w spółce.

Strona 1/7
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)