Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Tezy

Przepis art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa w zw. z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie tworzy samodzielnej podstawy dla zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

Ostatni z wymienionych przepisów odsyła wprawdzie do uregulowania zawartego w Kodeksie postępowania administracyjnego, nakazując jego odpowiednie stosowanie, jednakże dotyczy to kwestii nie objętych wprost unormowaniem ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Tymczasem art. 56 tej ustawy wylicza w sposób wyczerpujący okoliczności uzasadniające zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

Uzasadnienie strona 1/2

Urząd Skarbowy w O. na podstawie własnych i obcych tytułów wykonawczych wszczął postępowanie egzekucyjne w stosunku do majątku Wojciecha B. z tytułu zaległości podatkowych i składek ZUS obciążających zobowiązanego. Zaległości te dotyczą 1995 r. oraz 1996 r. i wynoszą bez odsetek za zwłokę:

1/ podatek dochodowy od osób fizycznych - 11.709,90 złe

2/ podatek dochodowy od osób fizycznych, jako płatnik - 10.274,50 zł:

3/ podatek od towarów i usług - 12.120,30 zł

4/ składki ZUS - 5.913,67 zł

5/ podatek od nieruchomości - 20,20 zł razem - 40.038,57 zł

W toku postępowania egzekucyjnego Urząd Skarbowy dokonał zajęcia wartościowych ruchomości, z których sprzedał samochody Żuk i Polonez, a ponadto zabezpieczył hipoteką przymusową wpisaną przez Sąd, istniejące zaległości podatkowe.

Pismem z dnia 27 września 1996 r. W.B. złożył w Urzędzie Skarbowym wniosek m.in. o nie zajmowanie sprzętu domowego i wstrzymanie egzekucji do czasu wyegzekwowania należności od wierzycieli podatnika. Postanowieniem z dnia 25 listopada 1996 r. (...), Urząd Skarbowy odmówił zawieszenia postępowania egzekucyjnego oraz odmówił zwolnienia zajętych już ruchomości, uzasadniając odmowę tym, że przedstawione kopie pozwów przez podatnika nie potwierdzają istnienia wierzytelności bądź jeżeli je potwierdzają, to ich realizacja może nastąpić w odległym czasie, stąd prowadzenie egzekucji jest uzasadnione.

Na powyższe postanowienie zobowiązany wniósł zażalenie pismem z dnia 9 grudnia 1996 r., które uzupełnił pismem z dnia 16 grudnia 1996 r. wnosząc o powtórne rozpatrzenie sprawy, z uwagi na:

1/ istnienie wierzytelności podatnika w stosunku do jego kontrahentów,

2/ dowody przedstawione w pozwach do sądu, które przemawiają na korzyść podatnika,

3/ art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa, który daje podstawę prawną do zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

Ponadto zobowiązany oddzielnym wnioskiem z dnia 16 grudnia 1996 r. domagał się zwrotu odebranego samochodu marki Polonez, który jak twierdził, jest mu niezbędny do dalszego prowadzenia działalności. Rozpatrzenie tego wniosku nastąpiło w odrębnym postępowaniu. Izba Skarbowa nie uwzględniła zażalenia strony z dnia 9 grudnia 1996 r. i postanowieniem z dnia 18 kwietnia 1997 r. utrzymała w mocy postanowienie Urzędu Skarbowego. W uzasadnieniu tej odmowy Izba wyjaśniła, że zawieszenie postępowania egzekucyjnego w stosunku do zobowiązanego, na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa w związku z toczącym się postępowaniem sądowym o istnienie należności cywilnoprawnych od innych podmiotów gospodarczych, nie jest możliwe.

Również art. 56 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie daje podstawy do zawieszenia egzekucji z przyczyn podanych przez zobowiązanego. Wskazano także, iż dokonanie zabezpieczenia zaległości podatkowych poprzez wpis hipoteki przymusowej nie stanowiło o zastosowaniu środka egzekucyjnego.

Strona 1/2