Tezy

Gospodarstwa rolne Skarbu Państwa są jednostkami samobilansującymi, działającymi na zasadach pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego i będącymi samodzielnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Sentencja

skargę oddala w przedmiocie zaniechanie ustalania i poboru podatku od towarów i usług od sprzedaży towarów i odpłatnego świadczenia usług dokonywanych przez gospodarstwo rolne w wykonaniu ustawowego zobowiązania do prywatyzacji mienia Skarbu Państwa.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 10 stycznia 1994 r. Tymczasowy Zarządca gospodarstwa rolnego w K. Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa /AWRSP/ - Oddział Terenowy w O., powołując się na pismo "Podsekretarza Stanu" w Ministerstwie Finansów z dnia 27 września 1993 r. nr PP 1/7206-316/93 DG w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług od należności wynikających z umów sprzedaży, umów najmu, dzierżawy i innych o podobnym charakterze związanych z nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa sprzedawanymi, wydzierżawionymi lub wynajmowanymi przez Agencję, w związku ze szczególnym charakterem realizowanych zadań w zakresie rozdysponowania mienia Skarbu Państwa, zwrócił się o zaniechanie ustalania i poboru podatku od towarów i usług od sprzedaży towarów i odpłatnego świadczenia usług dokonywanych przez gospodarstwo rolne w K. w wykonaniu ustawowego zobowiązania do prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, określonego w art. 1 i 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464 ze zm./ - począwszy od dnia 5 lipca 1993 r. Podano także, że Urząd Skarbowy w S. pismem z dnia 8 września 1993 r. w odpowiedzi na pytanie gospodarstwa, poinformował, iż dzierżawa nieruchomości podlega podatkowi od towarów i usług, przedłożono skorygowane deklaracje podatkowe za okres lipiec - listopad 1993 r. i wyrażono pogląd, iż gospodarstwo nadpłaciło tytułem podatku od towarów i usług kwotę 28.766.000 zł.

Urząd Skarbowy w S. decyzją z dnia 25 stycznia 1994 r. wydaną na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 103 poz. 486 ze zm./, par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989 r. w sprawie zaniechania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1990 nr 1 poz. 4 ze zm./ oraz art. 104 Kpa zaniechał ustalenia i poboru podatku od towarów i usług od umów najmu uboju drobiu w K., budynku bukatów i części magazynu na paszę w S. i pomieszczeń administracyjno-biurowych i mieszkalnych w D. - począwszy od 1 grudnia 1993 r. W uzasadnieniu zaś podano, że w powołanym piśmie Ministerstwa Finansów zawarte było zalecenie wydawania decyzji w przedmiocie zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług na wniosek Agencji oraz że przewidziana w art. 8 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych możliwość zaniechania ustalenia zobowiązań podatkowych i poboru podatków w sytuacjach w tym przepisie określonym nie dotyczy kwot podatku, który jednostka wcześniej zadeklarowała i wpłaciła. Ponadto powołano się na art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i podano, że z faktur i rachunków uproszczonych wynika, że VAT za okres 5 lipca - 30 listopada 1993 r. został zadeklarowany i wpłacony, w związku z tym jest podatkiem należnym i nie podlega zwrotowi.

Strona 1/3