W przypadku prawidłowego pouczenia o trybie i terminie wniesienia odwołania, odwołujący przy dołożeniu należytej staranności powinien zadbać o to, aby odwołanie zostało wniesione osobiście lub za pośrednictwem poczty.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Leszka S. na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 26 marca 1997 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia odwołania - oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 11 lutego 1997 r. Izba Skarbowa w W. na podstawie art. 134 Kpa stwierdziła, że odwołanie Leszka S. od decyzji Urzędu Skarbowego W.-U. w sprawie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 1995 r. oraz za styczeń-maj 1996 r. zostało wniesione z uchybieniem terminu określonego w art. 129 par. 2 Kpa i pozostawiła odwołanie bez rozpatrzenia. Z akt sprawy wynikało bowiem, że decyzje Urzędu Skarbowego zostały doręczone w dniu 29 października 1996 r., zatem termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu 12 listopada 1996 r., natomiast odwołanie zostało złożone w dniu 13 listopada 1996 r.
Postanowienie Izby Skarbowej podatnik otrzymał w dniu 13 lutego 1997 r.
Pismem z dnia 21 lutego 1997 r. Leszek S. zwrócił się do Izby Skarbowej w W. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Wyjaśnił, że w terminie do wniesienia odwołania tj. w dniu 12 listopada 1996 r. był w Urzędzie Skarbowym w celu osobistego jego złożenia lecz urzędniczka, z którą rozmawiał, poleciła mu uzupełnienie odwołania przez dołączenie oświadczenia o stanie majątkowym i poinformowała go, że może złożyć odwołanie wraz z brakującymi dokumentami w dniu 13 listopada 1996 r. Tak też uczynił.
Postanowieniem z dnia 26 marca 1997 r. Izba Skarbowa w W. na podstawie art. 59 par. 2 oraz art. 58 par. 1 i 2 Kpa odmówiła przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu postanowienia Izba Skarbowa poinformowała, że zgodnie z art. 58 par. 1 Kpa przesłanką do przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności procesowej jest brak winy ze strony zainteresowanego w terminowym dokonaniu takiej czynności. O braku winy można mówić jedynie w przypadku wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności, które uniemożliwiły terminowe dokonanie czynności. W tej sprawie Izba nie dopatrzyła się takich okoliczności. Zdaniem Izby - podatnik przy zachowaniu należytej staranności mógł wnieść odwołanie w terminie.
Ponadto Izba Skarbowa wskazała, że zgodnie z art. 58 par. 2 Kpa prośbę o przywrócenie terminu należało wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Skoro podatnik wniósł odwołanie 13 listopada 1996 r. to tę datę należało uznać za dzień ustania przyczyny uchybienia terminu. Prośbę o przywrócenie terminu należało więc wnieść do 20 listopada 1996 r. Tymczasem strona z wnioskiem o przywrócenie terminu wystąpiła dopiero w dniu 21 lutego 1997 r. Nastąpiło więc również uchybienie terminu do wniesienia prośby o przywrócenie terminu do złożenia odwołania. Zgodnie z art. 58 par. 3 Kpa przywrócenie terminu do złożenia prośby przewidzianej w par. 2 jest niedopuszczalne.