Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w O. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r.
Tezy

O ile w postępowaniu podatkowym, dotyczącym dochodu z nieujawnionych źródeł przychodu, zostanie stwierdzone poniesienie wydatków przekraczających znacznie zeznany dochód, to na podatniku ciąży wykazanie, iż wydatki te znajdują pokrycie w określonych źródłach przychodów lub w posiadanych zasobach.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bożeny i Leszka G. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 31.01.2000 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1996 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z 18.10.1999 r. Urząd Skarbowy w O. stwierdził, że poniesione w 1996 r. przez Bożenę i Leszka G. wydatki nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów i ustalił zryczałtowany podatek dochodowy w kwocie 21.944,40 zł.

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w O. uchyliła decyzję Urzędu Skarbowego w O. i ustaliła podatek dochodowy za rok 1996 od dochodu, który nie znajduje pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu w wysokości 12.678,00 zł

W rozpatrywanej sprawie Urząd Skarbowy ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, że Strony podniosły w 1996 r. wydatki w kwocie 73.649,08 zł. Główną przyczyną po stronie wydatków było pokrycie wykazanej straty w prowadzonej przez Bożenę G. działalności gospodarczej.

Natomiast po stronie przychodów w 1996 r. organ podatkowy I instancji przyjął kwotę 44.389,84 zł. Urząd Skarbowy odmówił wiarygodności oświadczeniu Stron o posiadaniu zasobów majątkowych na dzień 1.01.1996 r. w wysokości 50.000 zł. Urząd przyjął, iż Strony nie uprawdopodobniły faktu posiadania oszczędności na ten dzień uznając, po przeprowadzeniu zestawienia możliwości zarobkowych z prawdopodobnymi wydatkami w poprzednich latach, że zgromadzenie oszczędności w podanej wysokości były mało prawdopodobne.

Wskazano, iż gdyby Strony posiadały znaczne oszczędności w 1996 r. to za mało prawdopodobne należałoby uznać przyjęcie od matki Leszka G. darowizny w wysokości 15.000 zł. Trudno bowiem dać wiarę, że osoba osiągająca stosunkowo niskie dochody /o czym świadczą składane roczne zeznania podatkowe/ pomaga osobom stosunkowo dobrze sytuowanym mającym dodatkowo zgromadzone oszczędności.

Należy przy tym dodać, iż zarówno fakt otrzymania darowizny jak jej wysokość nie były przez organy podatkowe kwestionowane.

Przedstawione przez podatników zestawienie osiąganych dochodów z danymi ogłaszanymi przez Główny Urząd Statystyczny nie wskazują na duże możliwości zgromadzenia oszczędności na dzień 1.01.1996 r., tym bardziej, że dane ogłaszane przez GUS zawierają tylko średnie wydatki statystycznej rodziny.

Osoby osiągające wyższe dochody często ponoszą również większe niż średnie wydatki. Co znajduje również odzwierciedlenie w rozpatrywanej sprawie gdyż z danych statystycznych publikowanych przez GUS, wynika iż średnie wydatki przeciętnej rodziny w 1996 r. były niższe niż faktycznie poniesione przez Stronę /wydatki według GUS 15.982,56, wydatki Stron 17.417,64 zł/. Organy obu instancji nie dały wiary twierdzeniu podatników zarówno co do faktu posiadania zasobów majątkowych jak również oświadczeniu o zamianie tych zasobów na dewizy i przechowywaniu ich w domu. Powyższe postępowanie jest bowiem sprzeczne z zasadą logicznego rozumowania i zasadą doświadczenia życiowego, gdyż nie mając zaufania, wobec dużej inflacji do waluty polskiej Strony jednocześnie świadomie rezygnowałyby z odsetek i narażały się na utratę dewiz w przypadku kradzieży.

Strona 1/4