1. Prawidłową formą sprawowania przez właściwy terenowy organ administracji państwowej kontroli nad uchwałami walnego zgromadzenia członków spółki wodnej na zasadzie par. 44 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109 ze zm./ jest decyzja administracyjna.
2. Instytucja zatwierdzenia przez właściwy terenowy organ administracji państwowej statutu spółki wodnej /art. 112 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ lub uchwał walnego zgromadzenia członków o połączeniu, podziale, rozwiązaniu bądź likwidacji spółki wodnej nie jest tożsama z kontrolą uchwał walnego zgromadzenia członków takiej spółki, sprawowaną przez naczelnika gminy z mocy art. 117 ust. 1 Prawa wodnego i par. 44 ust. 2 wyżej wymienionego rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Miejsko-Gminnej Spółki Wodnej w A. Ł. na decyzję Dyrektora Wydziału Rolnictwa, Gospodarki Żywnościowej i Leśnictwa Urzędu Miasta Łodzi z dnia 11 lutego 1985 r. w przedmiocie uchylenia uchwały Walnego Zgromadzenia członków Spółki w części dotyczącej wysokości nagród dla członków zarządu i komisji rewizyjnej.
Decyzją Naczelnika Miasta i Gminy w A. Ł. z dnia 28 grudnia 1984 r. uchylono z urzędu uchwałę walnego zgromadzenia członków Miejsko-Gminnej Spółki Wodnej w A. Ł. z dnia 23 marca 1983 r. w części określającej teren działania tej spółki wodnej oraz nadano paragrafowi 28 ust. 4 statutu Miejsko-Gminnej Spółki Wodnej w A. Ł. brzmienie: "Członkowie Zarządu i Komisji Rewizyjnej mogą za szczególny wkład pracy w wykonywanie zadań Spółki otrzymać nagrody, których łączna suma nie może jednak przekraczać 0,2 procent rocznej wartości składek i świadczeń członków spółki". W uzasadnieniu decyzji podano, że uchwalona przez walne zgromadzenie członków spółki wodnej zmiana w statucie, dotycząca podstawy naliczania nagród oraz wskaźnika sumy nagród, była niezgodna ze statutem wzorcowym stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 czerwca 1980 r. w sprawie ustalenia wzorcowych statutów spółek wodnych i ich związków /M.P. nr 16 poz. 81/. Zmiana zaś dotycząca terenu działania spółki wodnej podyktowana była koniecznością uzgodnienia w tym zakresie załącznika nr 1 do statutu z par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109 ze zm./.
W odwołaniu od tej decyzji Miejsko-Gminna Spółka Wodna w A. Ł. domagała się zmiany zaskarżonej decyzji w części określającej wysokość wypłat nagród rocznych członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej. Na taką, jak w zaskarżonej decyzji, wysokość nagród nie wyraziło zgody walne zgromadzenie członków spółki wodnej, uznając, że nagrody te były zbyt niskie /dla przykładu w 1984 r. przeciętna nagroda wynosiłaby 187,80 zł/. W ostatnich latach nastąpiło zwiększenie zadań statutowych spółki. Członkowie Zarządu Komisji Rewizyjnej pracują społecznie, poświęcając swój czas dobrze pojętemu interesowi gospodarki żywnościowej i tak niskie nagrody mogłyby spowodować zniechęcenie ludzi najbardziej ofiarnych. Wobec tego "nadrzędność interesu społecznego powinna przemawiać za odstąpieniem od stosowania nieżyciowych przepisów".
Decyzją z dnia 11 lutego 1985 r. nr RZL mel.7099/5/85. Dyrektor Wydziału Rolnictwa, Gospodarki Żywnościowej i Leśnictwa Urzędu Miasta Łodzi utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję z uzasadnieniem, że sprawa nagród dla członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej Spółki Wodnej została uregulowana w statucie wzorcowym spółek wodnych i dodatkowo w piśmie Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - Departamentu Melioracji i Zaopatrzenia Rolnictwa i Wsi w Wodę z dnia 29 czerwca 1984 r. nr MZW sw-520/9/84. W świetle tych postanowień łączną suma nagród nie może przekroczyć 0,25 procent rocznej wartości składek i świadczeń członków spółki.
W skardze wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Miejsko-Gminna Spółka Wodna w A. Ł. Domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji i zatwierdzenia par. 28 ust. 4 statutu w brzmieniu uchwalonym przez walne zgromadzenie członków spółki. W uzasadnieniu skargi podano, że statut wzorcowy nie może być traktowany jako źródło prawa dla określania wysokości nagród. Przepisy prawa wodnego nie określają wysokości rocznych nagród dla członków zarządu i komisji rewizyjnej ani też nie nakazują lub zakazują przyznawania tych nagród. Przepis par. 44 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109 ze zm./ pozwala naczelnikowi gminy uchylić z urzędu uchwałę walnego zgromadzenia członków spółki, ale tylko w razie istotnego naruszenia przepisów prawa, statutu lub interesu społecznego. Zmiany statutu nie wymagają zatwierdzenia przez naczelnika gminy. Dlatego też zaskarżona decyzja, wprowadzając do statutu rozwiązanie nie akceptowane przez walne zgromadzenie członków spółki, narusza nie tylko uchwalony statut, ale godzi również w podstawowe interesy spółki.