Postępowanie wszczęte na wniosek podatnika o zwrot podatku, zgłoszone po upływie terminu określonego w art. 175 par. 1 Kpa, podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.
oddala skargę.
Wnioskiem z 30.6.1994 r. "D" Spółka z o.o. zwróciła się do GUC o stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Celnego w W. zawartej w dokumencie SAD z 26.8.1993 r. w części dot. wymiaru podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług /VAT/ od sprowadzonych z zagranicy stołów bilardowych i części automatów do gry. Wniosek ten przekazany został przez GUC do rozpatrzenia Urzędowi Skarbowemu w W. Ponadto Spółka podobnymi wnioskami z 28.9.1994 r. zwróciła się do Urzędu Skarbowego w W. o stwierdzenie nieważności decyzji urzędów celnych w W. i w G. zawartych w dokumentach SAD z 6.8. i 10.11.1993 r. oraz z 21.6. i 18.7.1994 r. w części dot. wymiaru podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług od sprowadzonych gier elektronicznych, zręcznościowych i gier wideo.
Powyższe wnioski Spółka uzasadniała tym, że sprowadzone towary nie podlegały podatkowi akcyzowemu, a podatek VAT naliczony został od podstawy uwzględniającej akcyzę. W tej części - zdaniem Spółki - decyzje urzędów celnych wydane zostały bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. W związku z tym Spółka wnosiła również o zwrot bezpodstawnie pobranego podatku akcyzowego oraz części podatku VAT. Postanowieniami z 22.8.1994 r. oraz z 2.11.1994 r. Urząd Skarbowy w W., na podstawie art. 123 i art. 175 par. 1 Kpa - wnioski te pozostawił bez rozpatrzenia.
W uzasadnieniach tych postanowień Urząd Skarbowy podał, że towary, od których pobrany został podatek, nie były objęte podatkiem akcyzowym, w związku z tym Spółka powinna wystąpić w terminie jednego miesiąca od dnia pobrania podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług przez urzędy celne z wnioskiem do Urzędu Skarbowego o uznanie nieistnienia obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym i dokonanie sprostowania wysokości podatku VAT. W związku z niezachowaniem ustawowego terminu do złożenia ww. wniosków złożone po terminie wnioski pozostawiono bez rozpatrzenia.
Urząd Skarbowy wyjaśnił ponadto, że decyzja o dopuszczeniu towaru na polskim obszarze celnym w części dot. naliczenia podatku zawarta w dokumencie SAD nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kpa. Nie mają więc do niej zastosowania przepisy art. 156 Kpa, na które powołała się Spółka, wnosząc o stwierdzenie nieważności decyzji urzędów celnych. W zażaleniach na powyższe postanowienia Urzędu Skarbowego Spółka "D." podniosła, że we wnioskach skierowanych do Urzędu Skarbowego nie kwestionowała decyzji urzędów celnych w trybie art. 175 par. 1 Kpa, lecz wnosiła o stwierdzenie nieważności tych decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. Zdaniem Spółki art. 175 Kpa nie wykluczył możliwości domagania się stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie przesłanek określonych w art. 156 par. 1 Kpa w terminie przewidzianym w art. 177 Kpa. Ponadto Spółka kwestionowała stanowisko Urzędu Skarbowego, w myśl którego decyzje urzędów celnych zawarte w dokumentach SAD dot. podatków nie były decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kpa.