Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w O. dotyczącą wymiaru podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 1993 r. - oddalił skargę.
Tezy

Jeżeli w chwili orzekania przez sąd jasne jest, że zaskarżona decyzja będzie musiała być uchylona w drodze wznowienia postępowania administracyjnego, ale podstawą wznowienia nie jest naruszenie prawa, lecz okoliczności, które zaszły po wydaniu decyzji, np. wymienione w art. 145 par. 1 pkt 8 Kpa, to w takim wypadku Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest oddalić skargę, wobec niewyczerpania przesłanek z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Piotra i Romana B. wspólników spółki cywilnej na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 6 października 1997 r. dotyczącą wymiaru podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 1993 r. - oddalił skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 6.10.1997 r. Izba Skarbowa w O. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K., ustalającą spółce cywilnej - Palarni Kawy Naturalnej w K. podatek od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 1993 r. z tytułu importu towarów.

Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organów obu instancji była zmiana 28 decyzji organów celnych, polegająca na zastosowaniu 10 procent stawki cła w odniesieniu do importowanej kawy zielonej, zamiast uprzednio stosowanej stawki "0" procent. W związku ze zmianą stawki cła zwiększyła się podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co doprowadziło do wymierzenia podatku w kwocie 30.913,60 zł.

Izba Skarbowa stwierdziła, że nie było podstaw do zawieszenia postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi Spółki na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 28.03.1997 r. Ostatnio wymieniona decyzja bowiem jest ostateczna i wiąże organ podatkowy. Materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia organów podatkowych obu instancji był art. 11a ust. 1 i art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Izba Skarbowa dodała, że w przypadku uchylenia decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł przez Naczelny Sąd Administracyjny zaistnieje podstawa do wznowienia postępowania z art. 145 par. 1 pkt 8 Kpa.

Piotr i Roman B. wnieśli skargę na decyzję Izby Skarbowej, zarzucając naruszenie art. 166 Kpa oraz art. 11a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (...). Zdaniem skarżących, odmawiając zawieszenia postępowania, Izba Skarbowa nie ustosunkowała się do faktu, że Naczelny Sąd Administracyjny wstrzymał wykonanie decyzji organów celnych.

Izba Skarbowa wniosła o oddalenie skargi.

W odrębnym piśmie procesowym skarżący wnieśli o zawieszenie postępowania sądowego do czasu rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi na decyzję organu celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Ani Sąd, ani organy podatkowe nie miały obowiązku, a nawet potrzeby oczekiwania na rozstrzygnięcie skargi na decyzję organu celnego. Skoro Naczelny Sąd Administracyjny sprawuje kontrolę decyzji administracyjnych jedynie co do ich zgodności z prawem /art. l6 par. 2 Kpa i art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, to musi brać pod uwagę stan istniejący w chwili wydania zaskarżonej decyzji. Nie sposób bowiem zanucić organowi administracyjnemu naruszenia prawa, jeśli okoliczność uzasadniająca wzruszenie wydanej decyzji nie istniała w momencie jej wydania. W sprawie rozpatrywanej bezsporne jest, że w momencie wydania decyzji przez Izbę Skarbową decyzje organów celnych określające wysokość cła były ostateczne. Słusznie zatem organy podatkowe określiły wysokość podatku na podstawie wartości celnej towarów wynikającej z tych decyzji. Nawet gdyby w chwili rozpatrywania niniejszej skargi decyzje celne już nie istniały, na skutek uchylenia ich przez sąd administracyjny, to niniejsza skarga i tak podlegałaby oddaleniu. Nie można uchylić decyzji, jeżeli organ administracyjny nie naruszył prawa. Nawet podstawa z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA wymaga stwierdzenia naruszenia prawa. Innymi słowy, jeżeli w chwili orzekania przez sąd jasne jest, że zaskarżona decyzja będzie musiała być uchylona w drodze wznowienia postępowania administracyjnego, ale podstawą wznowienia nie jest naruszenie prawa, lecz okoliczności, które zaszły po wydaniu decyzji, np. wymienione w art. 145 par. 1 pkt 8 Kpa, to w takim wypadku Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest oddalić skargę, wobec niewyczerpania przesłanek z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o NSA. Jedyną drogą do wzruszenia decyzji jest wówczas wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego.

Strona 1/2