Tezy

1. Zamieszczenie dotacji w budżecie nie stanowi podstawy roszczenia osób trzecich wobec państwa, w tym także osób, którym te dotacje zostały przyznane, ponieważ nie stanowią one wierzytelności, a jeżeli nie służy roszczenie to wierzytelność nie istnieje.

2. Przyznana podatnikowi dotacja budżetowa nie jest wierzytelnością podatnika wobec Skarbu Państwa, z której możliwe byłoby - na podstawie art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - potrącenie zobowiązania podatkowego.

Sentencja

oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Podstawę materialnoprawną decyzji organów podatkowych w niniejszej sprawie stanowił przepis art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./.

Zgodnie z tym przepisem zobowiązanie podatkowe podlega, na wniosek podatnika, a także urzędu, potrąceniu z wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa. Skarżące Przedsiębiorstwo, powołując się na omawiany przepis domagało się potrącenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od nadwyżki wynagrodzeń za miesiąc październik 1989 r. z przyznanej Przedsiębiorstwu dotacji do produkcji mieszanek pasz treściwych, która to dotacja, w ocenie skarżącego, była bezsporną i wymagalną wierzytelnością Przedsiębiorstwa wobec Skarbu Państwa.

Odmawiając potrącenia omawianego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 28 ustawy o zobowiązaniach podatkowych organy podatkowe wyszły natomiast z założenia, że przyznana skarżącemu dotacja nie jest wierzytelnością w rozumieniu tego przepisu. Dla uzasadnienia wyrażonego poglądu organy odwołały się do przepisu art. 5 Prawa budżetowego. Oceny Sądu wymaga zatem kwestia, czy przyznana skarżącemu Przedsiębiorstwu dotacja Skarbu Państwa jest wierzytelnością w rozumieniu art. 28 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Podkreślić w tym miejscu należy, że omawiana ustawa nie wyjaśnia pojęcia wierzytelności. Na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika tylko wtedy, gdy to wynika z treści czynności prawnej, z ustawy albo z właściwości świadczenia /art. 356 par. 1 Kc/. Wierzytelność jest więc prawem wierzyciela do żądania określonego świadczenia dłużnika m.in. wówczas, gdy wynika to z ustawy. Ustawa z dnia 3 grudnia 1984 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 56 poz. 283/ w art. 5 stanowi, że zamieszczenie w budżecie dochodów z określonych źródeł lub wydatków na określone cele nie stanowi podstawy roszczeń bądź zobowiązań prawnych państwa wobec osób trzecich ani roszczeń tych osób wobec państwa. Bezsporne jest, że dotacje są wydatkami zamieszczonymi w budżecie państwa. Skoro zamieszczenie dotacji nie stanowi podstawy roszczenia osób trzecich wobec państwa, więc także osób, którym te dotacje zostały przyznane, to w takim znaczeniu dotacje nie są wierzytelnością. Jeżeli nie ma roszczenia, to wierzytelność nie istnieje. O istnieniu wierzytelności można mówić tylko w takiej sytuacji, gdy istnieje możliwość jej dochodzenia.

Z powyższych przyczyn organy podatkowe słusznie przyjęły, że brak jest uzasadnionych podstaw do potrącenia zobowiązania podatkowego, wynikającego z wniosku skarżącego Przedsiębiorstwa, na zasadach określonych w art. 28 ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Strona 1/1