Kontrola legalności decyzji uznaniowej, wydanej na podstawie art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, dokonywana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny - stosownie do art. 1 par. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/ w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ - sprowadza się do zbadania czy nastąpiło wyczerpujące zebranie całego materiału dowodowego /art. 187 par. 1 Ordynacji podatkowej/, czy dokładnie wyjaśniono okoliczności faktyczne /art. 122 Ordynacji podatkowej/ oraz czy po wszechstronnym i wnikliwym rozważeniu całokształtu materiału dowodowego /art. 191 Ordynacji podatkowej/ dokonano prawidłowej oceny przesłanek warunkujących zastosowanie art. 67 par. 1 Ordynacji podatkowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Stanisława B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 15 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku rolnym za pierwszy kwartał 2002 r. - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy w G.-K. z dnia 8 maja 2002 r. (...);
W dniu 21 marca 2002 r. 64-letni Stanisław B. wystąpił z wnioskiem o umorzenie I raty "podatku gruntowego" za 2002 r., powołując się na: zły stan zdrowia /przebyty w marcu 2000 r. "wylew krwi do mózgu", poważną chorobę serca i kręgosłupa/, niemożność wykonywania żadnych prac fizycznych, pobieranie renty w wysokości 400 zł miesięcznie oraz brak następcy, który mógłby objąć gospodarstwo rolne. Na potwierdzenie wyżej wymienionych okoliczności do wniosku zostały załączone stosowne dokumenty.
Burmistrz Miasta i Gminy w G.-K. w decyzji z dnia 8 maja 2002 r. (...), wydanej na podstawie art. 67 par. 1 i 2 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odmówił umorzenia wyżej wymienionej zaległości, uzasadniając swoje stanowisko tym, że w praktyce podatkowej bardzo rzadko stosowane są umorzenia zaległości podatkowych, tym bardziej, że inni podatnicy podatku rolnego znajdując się w analogicznej sytuacji materialnej i rodzinnej wywiązują się ze swych obowiązków podatkowych. Dodatkowo organ pierwszej instancji stwierdził, że wnioskodawca w poprzednim roku korzystał z umorzenia 4 rat podatku rolnego.
Odwołanie podatnika, wniesione w dniu 27 maja 2002 r., zawierało powtórzenie argumentacji zamieszczonej we wniosku o umorzenie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia 7 czerwca 2002 r. /..../ utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji, w podstawie prawnej wskazując art. 233 par. 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy.
W uzasadnieniu stwierdzono - mimo powołania się na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego /SA/Gd 295/91/, z którego wynika, że umorzenie zaległości podatkowych uzasadnione będzie względami gospodarczymi lub społecznymi, jedynie w takich okolicznościach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od jego sposobu postępowania - że brak podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji. Umorzenie podatków jest bowiem decyzją uznaniową, a jeśli zainteresowany znajduje się w trudnej sytuacji finansowej może ubiegać się o przyznanie środków z pomocy społecznej na podstawie odrębnych przepisów.
W skardze skierowanej w dniu 20 lutego 2003 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, omyłkowo zatytułowanej "odwołanie", Stanisław B. wniósł o rozpatrzenie sprawy przez Sąd, gdyż decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego jest dla niego krzywdząca. Dodatkowo przywołał jeszcze raz zarzuty zawarte we wniosku i w odwołaniu.
W lakonicznej odpowiedzi na skargę z dnia 27 maja 2003 r. organ drugiej instancji wniósł o oddalenie skargi, podnosząc, że w zaskarżonej decyzji szczegółowo wyjaśniono skarżącemu przesłanki postępowania podatkowego, z jednoczesnym wskazaniem, że istnieją możliwości skorzystania z pomocy w oparciu o przepisy o pomocy społecznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: