Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Kamińska, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Protokolant Małgorzata Szamocka, po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2004r. sprawy ze skargi P. D. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2003r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek od towarów i usług za 1998r. oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2003r. nr [...] Minister Finansów po rozpatrzeniu odwołania Pana P. D. od decyzji Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2002r., [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji [...] Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] lipca 2001 r. Nr [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998r. - utrzymał się w mocy w/w. decyzję Izby Skarbowej w B..
Decyzja [...] Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...].07.2001 r., o której stwierdzenie nieważności wnosił Skarżący, stała się decyzją ostateczną w związku z uchybieniem terminowi do wniesienia odwołania. Przedmiotowej decyzji Pełnomocnik zarzucał , iż dotknięta jest wadami nieważności określonymi w art. 247 § 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Zdaniem Pełnomocnika organ podatkowy dokonał rozszerzającej interpretacji art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) poprzez uznanie, iż Pan P. D. dokonywał sprzedaży usług komunalnych i energii na rzecz właścicieli lokali administrowanych nieruchomości.
Decyzją z dnia [...].07.2002r., Nr [...] Izba Skarbowa w B. odmówiła stwierdzenia nieważności decyzji [...] Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...].07.2001 r.
Od powyższej decyzji Pełnomocnik złożył do Ministra Finansów odwołanie z dnia [...].07.2002r. wnosząc o jej uchylenie i stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2001 r. Nr [...]
W odwołaniu Pełnomocnik Strony podnosi, iż decyzja Izby Skarbowej w B. odmawiająca stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego w B. sankcjonuje wydane z rażącym naruszeniem prawa rozstrzygnięcie Urzędu dotyczące rozszerzającej interpretacji art. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w zakresie sprzedaży mediów.
Minister Finansów w uzasadnieniu decyzji utrzymującej w mocy decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2002r., Nr [...] podniósł, iż postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem o wyjątkowym charakterze, a jego istotą jest ustalenie istnienia bądź nieistnienia przesłanek wymienionych w art. 247 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej nie może być ani kontynuacją postępowania zwykłego, ani nie może być konkurencyjne w stosunku do niego.
Rażące naruszenie prawa występuje wtedy, gdy "treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa" (wyrok NSA z dnia 17.09.1997r. sygn. akt III S.A. 1425/96).
Zdaniem Ministra Finansów argumenty Pełnomocnika zawarte zarówno we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu jak i w odwołaniu mogłyby być oceniane w trakcie postępowania odwoławczego, a nie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności, bowiem w postępowaniu toczącym się w trybie art. 247 ustawy Ordynacja podatkowa nie można oceniać, podnoszonych przez Pełnomocnika Strony argumentów natury merytorycznej dotyczących w istocie dokonanych przez urząd skarbowy ustaleń faktycznych. Poza trybem, w którym toczy się postępowanie leży ustalenie czy Urząd Skarbowy słusznie uznał, że Podatnik faktycznie dokonywał sprzedaży usług komunalnych i energii na rzecz właścicieli lokali administrowanych nieruchomości i czy słusznie powstał u podatnika obowiązek podatkowy. Odmienne traktowanie przez podatnika dokonywanych czynności (jako nie podlegających opodatkowaniu), niż ustalenia faktyczne przyjęte przez Urząd (wskazujące na powstanie u Podatnika obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług) nie świadczy o dokonaniu przez ten organ podatkowy rozszerzającej interpretacji wskazanego art. 2 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.