1. Z art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. nr 118 poz. 754 ze zm./ wynika, iż Przewodniczącemu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd przysługują w sprawach cywilnych uprawnienia prokuratora określone w Kodeksie postępowania cywilnego, zaś w sprawach karnych uprawnienia pokrzywdzonego określone w Kodeksie postępowania karnego.
2. Z art. 13 pkt 2 tej ustawy, który to przepis nakłada na Komisję obowiązek ochrony inwestorów nie wynika, aby dawał on akcjonariuszowi spółki giełdowej status strony w postępowaniu administracyjnym której służy prawo do sprzeciwu, o którym mowa w art. 63 ust. 3 ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Edwarda B. na decyzję Komisji Papierów Wartościowych i Giełd z dnia 25 października 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania dotyczącego obrotu papierami wartościowymi - oddala skargę.
Edward B. jest akcjonariuszem Zakładów Tłuszczowych "K." S.A.
W dniu 30 sierpnia 2000 r. złożył on wniosek do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, /zwanej dalej Komisją/ o wszczęcie postępowania w przedmiocie zgłoszenia sprzeciwu na podstawie art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. nr 118 poz. 754 ze zm./ wobec wprowadzenia do publicznego obrotu akcji serii C ze strony emitenta jakim jest wyżej wspomniana Spółka.
W swoim żądaniu wnioskodawca wywodził, że władze Spółki bardzo często łamią przepisy art. 81 i art. 82 prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, zaś uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy podjęte w dniu 26 maja 2000 r. o prawie poboru nowych akcji serii C zostały zaskarżone do sądu gospodarczego z powodu naruszenia praw akcjonariuszy mniejszościowych.
Wnioskodawca wyraził, zatem życzenie czy Komisja zgłosiła sprzeciw wobec wprowadzenia akcji serii C "K." do publicznego obrotu, zaś ewentualna zgoda na emisję tych akcji winna nastąpić dopiero po wydaniu prawomocnego wyroku sądu w sprawie zaskarżonych uchwał.
Komisja decyzją z dnia 13 września 2000 r. odmówiła Edwardowi B. przymiotu strony oraz odrzuciła wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie zgłoszenia żądanego przez wnioskodawcę sprzeciwu.
Komisja w powyższej decyzji stwierdziła, iż sprzeciw wobec wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu Komisji składa wyłącznie z urzędu. Wnioskujący nie może być uznany za stronę postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 28 Kpa, albowiem w niniejszym przypadku nie istnieje przepis materialny, który chroniłby interes pozytywny lub negatywny określonego podmiotu, a tym samym przyznawałby mu status strony i uzasadniał jego wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego.
Edward B. we wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy /art. 12 par. 3 Kpa/ wywodził, iż Komisja jako organ administracji państwowej w zakresie publicznego obrotu ma obowiązek podjęcia działania nadzorczego po uzyskaniu wiadomości o łamaniu prawa przez Spółkę. Komisja ma w szczególności obowiązek ustosunkowania się do podnoszonych zarzutów przez akcjonariusza spółki giełdowej i musi uzasadnić odmowę zgłoszenia żądanego sprzeciwu.
Komisja decyzją z dnia 25 października 2000 r. utrzymała w mocy swoją decyzję z dnia 13 września 2000 r.
W decyzji odwoławczej podkreślono, ze prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu w trybie złożenia przez emitenta zawiadomienia o emisji służy wyłącznie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.
Zgodnie zaś z przepisem art. 63 ust. 3 Prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, Komisja może zgłosić sprzeciw w wypadku, gdy zostały stwierdzone nieprawidłowości w wypełnianiu przez emitenta obowiązków informacyjnych albo, gdy złożone zobowiązanie o emisji nie spełnia warunków dla takiego zawiadomienia przewidzianych.