Przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, objętego dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, pięcioletni okres od nabycia, w którym dochód ze sprzedaży jest obciążony 10 procent podatkiem, liczy się od uzyskania tego prawa, a nie od nabycia własności nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Teresy P.Ł. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 12 października 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych - oddala skargę.
Zaskarżoną do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzją z dnia 12.10.1999 r. Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy zakwestionowana w odwołaniu Teresy P.-Ł. decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego W.-Ś. z dnia 20.05.1999 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym za 1999 r. z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania 1/2 części gruntu.
W motywach swej decyzji Izba Skarbowa w W. wskazała, że decyzją z 20.11.1997 r. Prezydent Miasta W. ustanowił na 99 lat użytkowanie wieczyste gruntu położonego w W. przy ul. G. 357 na rzecz byłego właściciela hipotecznego tego gruntu.
Nieruchomość ta na podstawie art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ a następnie na mocy ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej /Dz.U. nr 14 poz. 130/ stała się własnością Skarbu Państwa. Do gruntów tych nie miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ponieważ objęte były one działaniem powołanego wcześniej dekretu, nie przewidującego zwrotu skomunalizowanych nieruchomości na zasadach określonych w art. 69 ust. 1 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.
Dekret o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy zezwalał wyłącznie na objęcie przejętych nieruchomości przez poprzednich właścicieli w formie użytkowania wieczystego, które z prawnego punktu widzenia nie jest prawem własności, a jedynie prawem użytkowania rzeczy, a zatem nie można stwierdzić, że stosunki własnościowe zostały przywrócone do poprzednich. Dlatego też, skoro Teresa P.-Ł. /następca prawny byłej właścicielki nieruchomości/ bezspornie dokonała sprzedaży prawa przed upływem 5 lat od daty jego nabycia to w świetle art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ z tej sprzedaży podlegał opodatkowaniu.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą decyzję pełnomocnik skarżącej Teresy P.-Ł. wniósł o jej uchylenie zarzucając:
1/ rażące naruszenie zasad prawa przyjętych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w tym:
- art. 2 stanowiącego, że Rzeczypospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej oraz art. 32 stosującego zasadę równości wszystkich wobec prawa - poprzez całkowicie bezzasadne różnicowanie sytuacji podatników, a w szczególności gorsze traktowanie i tak szczególnie pokrzywdzonych przez wywłaszczenie nieruchomości położonych w Warszawie,
- art. 21 określającego zasadę ochrony własności i wynikającą z niej dopuszczalność wywłaszczenia tylko za słusznym odszkodowaniem - poprzez traktowanie odszkodowania z tytułu wywłaszczenia jako nabycia prawa wieczystego użytkowania w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "c" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2/ rażące naruszenie prawa materialnego, w szczególności: