Podstawą prawną dokonanego przez organy podatkowe rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy była regulacja par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./, na podstawie której uznano, że dokonana przez Skarżącego sprzedaż oleju opałowego na stacjach benzynowych, przy użyciu dystrybutora paliw silnikowych, jak również zużycie oleju opałowego na cele inne niż opałowe podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawek stosowanych dla olejów napędowych.
Izba Skarbowa stwierdziła, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./ wykonujące m.in. delegację zawartą w art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest prawnie obowiązujące, gdyż wydane zostało na podstawie obowiązującej delegacji ustawowej.
Zgodnie z art. 87 Konstytucji źródłami powszechnie obowiązującego prawa są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia, a w myśl art. 92 ustawy zasadniczej rozporządzenia są wydawane na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania.
Brak jest tym samym podstaw do niestosowania tych przepisów przez organy podatkowe.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga wniesiona przez właściciela firmy "E." B. J. K. jest uzasadniona. Pomiędzy stronami niespornym jest, iż pomimo braku powołania tych przepisów w części orzekającej decyzji, to podstawą prawną uznania skarżącego za podatnika podatku akcyzowego był par. 5 ust. 1 i 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./.
Przepis ten stanowi, iż podatnikami podatku akcyzowego są również /oprócz podatników wymienionych w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku dochodowym od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające lub zużywające wyroby o których mowa w par. 3 /oleje opałowe/ dla celów innych niż opałowe. Ponadto za sprzedaż oleju opałowego dla celów innych niż opałowe przez podatników, o których mowa w ust. 1 uważa się również sprzedaż tego oleju na stacjach benzynowych przy użyciu dystrybutorów technicznie przystosowanych do sprzedaży paliw silnikowych.
Zacytowane przepisy kreują więc dwa rodzaje nowych podatników podatku akcyzowego których w art. 35 ust. 1 ustawy o VAT nie wymienia się.
Praktyka rozszerzenia w drodze rozporządzenia Ministra Finansów kręgu podmiotów uznanych za podatników akcyzy była przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 6 czerwca 2002 r. P 7/00 - OTK-A 2002 nr 2 poz. 13 uznał, że przepis par. 16 jednego z uprzednich rozporządzeń Ministra Finansów /z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 2 poz. 3 ze zm./ stanowiący takie właśnie rozszerzenie, jest niezgodny z wyrażoną w art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, podstawową zasadą prawa podatkowego; nakładania podatków /i innych danin publicznych/ oraz określaniu podmiotu i przedmiotu opodatkowania wyłącznie w drodze ustawowej.