Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 1998r.
Tezy

Nie można z jednej strony ocenić, iż wystawiona faktura dokumentuje czynność, która nie została dokonana - czynność fikcyjna /par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, z drugiej natomiast zajmować stanowisko, że jest to czynność nieważna z powodu sprzeczności z ustawą lub z powodu zawartego w niej celu polegającego na obejściu ustawy czy też wobec stwierdzenia sprzeczności tej czynności z zasadami współżycia społecznego - art. 58 Kc.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Mariusza Z. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 23 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 1998r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Po kontroli skarbowej działalności gospodarczej prowadzonej w firmie "W." stanowiącej własność Mariusza Z. Inspektor Kontroli Skarbowej wydał decyzję, w której określił: zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 1998 r. w wysokości 85.262 zł, oraz zaległość w podatku od towarów i usług za ww. miesiąc w wysokości 84.957 zł, a także należne odsetki.

Wymiar podatku od towarów i usług był związany z zawyżeniem podatku naliczonego poprzez odliczanie tegoż podatku z zakupów od podmiotu o nazwie "F." - Wojciech B. Właściciel firmy "F." przesłuchany jako świadek zeznał, iż nigdy nie sprzedawał żadnych towarów handlowych ani nie świadczył usług na rzecz firmy "W" - Mariusz Z. W toku kontroli ustalono, iż z tytułu rzekomych zakupów od firmy "F." Podatnik odliczył podatek naliczony od należnego w grudniu 1998 r. w wysokości 79.563,54 zł. Powyższym działaniem naruszył on par. 54 ust. 4 pkt 5a i 5c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/. Ponadto Mariusz Z. zakupił w grudniu 1998 od firmy "G." S.A. części komputerowe o łącznej wartości 24.519 zł - podatek naliczony 5.394,18 zł. Ponieważ firma "G." S.A. zakupiła te części od Export Import Handel Hurt Małgorzata Z. w W. a ta z kolei zakupiła je do "F." - Wojciech B., której właściciel zeznał, iż nigdy nie świadczył żadnych usług i nie sprzedawał towarów a działalność gospodarczą zarejestrował po to aby otrzymać 1.000 zł od Jacka B.

Izba Skarbowa w W. zaskarżoną decyzją utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej.

Organ odwoławczy podtrzymał pogląd, że Podatnik naruszył par. 54 ust. 4 pkt 5a i 5c rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/. Zgodnie z powyższym przepisem w przypadku, gdy wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane oraz potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i art. 83 Kc faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Z zebranego materiału dowodowego a przede wszystkim w protokołu przesłuchania z dnia 7.03.2000 r. Wojciecha B. właściciela firmy "F.", wynika, że firma "F." - Wojciech B. nigdy nie sprzedawała żadnych towarów handlowych ani nie świadczyła usług na rzecz firmy "W." - Mariusz Z. Nadto z przesłuchania Wojciecha B. złożonego do protokołu przesłuchania z dnia 2.02.2000 r., które zostało wyłączone przez kontrolującego z innego postępowania kontrolnego dotyczącego firmy "F." - Wojciech B. wynika, iż do założenia firmy nakłonił go Jacek B., który dawał mu za to od 1.000 zł do 1.500 zł miesięcznie. Ponadto Wojciech B. zeznał, że nigdy nie widział żadnych zakupionych przez jego firmę towarów handlowych, nigdy nie świadczył osobiście żadnych usług, osobiście nigdy nie odbierał towarów i nie wystawiał faktur. Z zeznań Wojciecha B. wynika nadto, iż Jacek B. miał pełnomocnictwo do rachunku bankowego firmy "F.", on też wystawiał faktury na sprzedaż towarów i usług on również miał odbierać faktury na rzekomo zakupiony towar. Na podstawie powyższych zeznań Izba stwierdziła, operacje gospodarcze pomiędzy firmami "F. - Wojciech B. a "W." - Mariusz Z. były fikcyjne.

Strona 1/3