Skarga Stanisława R. i mieszkańców Osiedla (...) w Gminie (...) na uchwałę Rady Gminy (...) w przedmiocie zasad tworzenia załącznika inwestycyjnego do budżetu gminy i trybu współpracy z właścicielami nieruchomości i na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonych uchwał, (...)
Tezy

1. Nowelizacja art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, dokonana na mocy art. 4 ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zmianie ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 48 poz. 552/, ma zastosowanie do wszelkich aktów prawa miejscowego, bez względu na datę ich uchwalenia.

2. Przepis art. 94 Konstytucji obowiązującej od dnia 17 października 1997 r., wyklucza możliwość wydania aktu normatywnego o powszechnie obowiązującym charakterze na podstawie ogólnego przepisu kompetencyjnego, jakim jest art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stanisława R. i mieszkańców Osiedla (...) w Gminie (...) na uchwałę Rady Gminy (...) z dnia 10 marca 1998 r. w brzmieniu nadanym uchwałą z dnia 16 listopada 1999 r. w przedmiocie zasad tworzenia załącznika inwestycyjnego do budżetu gminy i trybu współpracy z właścicielami nieruchomości i na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stwierdził nieważność zaskarżonych uchwał, (...)

Uzasadnienie strona 1/3

Stanisław Rz., działając w imieniu własnym i z upoważnienia mieszkańców Osiedla D.W., po bezskutecznym wezwaniu Rady Gminy W.-U. pismem z dnia 13 grudnia 1999 r. do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwałę nr 507 Rady Gminy z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie zasad tworzenia załącznika inwestycyjnego do budżetu gminy i trybu współpracy z właścicielami nieruchomości w brzmieniu nadanym uchwałą nr 164 Rady Gminy W.-U. z dnia 16 listopada 1999 r. w sprawie zmian w załącznikach nr 1 i nr 2 do tej uchwały (...). Zarzucił Radzie Gminy naruszenie wymienioną uchwałą interesu prawnego każdego ze skarżących, polegającego w szczególności na bezpośrednim zagrożeniu ich ustawowych uprawnień do egzekwowania od gminy budowy infrastruktury technicznej z udziałem finansowego wkładu mieszkańców na zasadach i w wysokości ustalanej w formie opłat adiacenckich. Powołując się na art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości.

Uzasadniając swoje zarzuty, wywodził, że zaskarżoną uchwałą został wprowadzony dla mieszkańców nieprzewidziany w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, dodatkowy, niezależny od art. 144 tej ustawy, ich udział w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej. To dotkliwe obciążenie finansowe zostało wprowadzone bez przeprowadzenia z zainteresowanymi mieszkańcami konsultacji w formie przewidzianej w art. 5a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./. Skarżący stwierdził, że Rada Gminy, ustanawiając w zaskarżonej uchwale priorytet uzależniający wykorzystanie funduszy gminnych na rzecz tych podmiotów, które wniosą przedpłaty na koszt budowy infrastruktury technicznej w wysokości 15 procent, a nawet 30 procent kosztu, pogwałciła art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, który gwarantuje mieszkańcom jako podatnikom powszechne i równe prawo do realizowania przez samorząd obowiązku zaspokajania ich zbiorowych potrzeb. Taki system preferuje zaspokajanie potrzeb najbogatszych podmiotów, przede wszystkim firm budujących obiekty przemysłowe, handlowe i mieszkaniowe, kosztem przeciętnie sytuowanych mieszkańców. Ponadto wskazał, że w zaskarżonej uchwale Rada Gminy wprowadziła pośrednie środki zmuszające mieszkańców do wnoszenia opłat nie mających umocowania w przepisach prawa, domagając się nie tylko przedpłat, lecz i darowizny w wysokości 30 procent kosztów budowy infrastruktury technicznej /zał. nr 2 ust. 1 pkt "f" do uchwały/. Darowizna jako warunek uzyskania pierwszeństwa do wybudowania infrastruktury technicznej jest w rzeczywistości ingerencją w umowny charakter tej czynności, zmuszającą stronę słabszą, którą jest mieszkaniec, do nieodpłatnego przeniesienia własności pieniędzy na rzecz strony silniejszej - gminy. Konkludując, podał, że wprowadzone w uchwale rozwiązania są niezgodne z interesem prawnym mieszkańców i - stwarzając pozory przyśpieszenia budowy infrastruktury technicznej - oznaczają uchylanie się od wyrównywania poziomu infrastrukturalnego między obszarami U.

Strona 1/3