Odmienne stanowisko skarżących nie czyni ustaleń i rozważań organów podatkowych dotyczących tych kwestii ustaleniami i rozważaniami nie zasługującymi na akceptację.
Również za poprawne Sąd uznał ustalenia organów podatkowych co do tego, że skarżący nie uprawdopodobnili, iż H. M. posiadała dochody z uprawianego wcześniej nierządu.
Słusznie Izba Skarbowa podniosła, że nierząd jako źródło przychodów pojawił się stosunkowo późno i to po zmianie pełnomocnika.
Zwrócić należy tylko jeszcze uwagę na to, iż pobyt H. M. w "[...]" u kuzynki i wychodzenie wieczorami, a następnie późne powroty nie są żadnym dowodem na uprawianie nierządu, a zwłaszcza na uprawianie nierządu w celu uzyskania dochodu.
Reasumując, Sąd stwierdził, że dokonane przez organy podatkowe ustalenia oparte zostały na zebranym w sprawie materiale i są następstwem logicznej oceny tego materiału.
Ustalenia te wykazały, że H. M. i J. M. ponieśli w 1998r. wydatki przekraczające dochody z ujawnionych źródeł przychodów o kwotę 44.931,92 zł., a w roku 1999 o kwotę 52.776,49 zł.
W tej sytuacji stwierdzić należy, iż kwoty 44.931,92 zł. w 1998r. i 52.776,49 zł. w 1999r. są przychodami z innych źródeł w rozumieniu przepisu art.10 ust.1 pkt 9 ustawy z 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993r. Nr 90, poz.416 ze zm.).
Zgodnie z przepisem art.20 ust.1 powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł w rozumieniu art.10 ust.1 pkt 9 uważa się - między innymi - przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.
Za przychody z ujawnionych źródeł uważa się natomiast przychody lub zasoby majątkowe ze źródła, które już uprzednio zostały opodatkowane bądź były zwolnione od opodatkowania.
Z taką sytuacją w przypadku skarżących nie mamy do czynienia.
Sposób ustalania wysokości przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nie ujawnionych określa przepis art.20 ust.3 powołanej ustawy o p.d.o.f.
W taki też sposób - przy uwzględnieniu przepisu art.6 ust.1 ustawy o p.d.o.f. - organy podatkowe ustaliły wysokość przychodów i ustaliły podatek według skali przewidzianej w art.30 ust.1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego należało stwierdzić, że zaskarżone decyzje nie naruszają przepisów prawa wskazanych w skargach (art.20 ust.3 ustawy o p.d.o.f. oraz art.180 § 1 i art.122 ustawy z 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. Nr 137, poz.926 ze zm.).
Dlatego Sąd z przyczyn wyżej podanych - na podstawie art.152 ustawy z 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) oddalił skargi.