Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA (del.) J. Rudowski, Sędzia WSA M. Długosz-Szyjko, Asesor WSA S. Golec (spr.), Protokolant M. Gwardyś, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2004 r. sprawy ze skargi Z. F. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o podatku od towarów i usług - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] czerwca 2000 r. Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w L. określił Z. F. jako pełnomocnikowi P.W. A w Z. ul. [...] kwoty zobowiązań i zaległości w podatku od towarów i usług za maj, czerwiec, lipiec, sierpień i grudzień 1998 r. oraz kwotę odsetek od zaległości podatkowych. Z akt sprawy wynika, że doręczenie decyzji zostało dokonane w dniu [...] czerwca 2000 r. Od decyzji tej w dniu [...] maja 2001 r. wniesione zostało odwołanie, które jako wniesione po terminie pozostawiono bez rozpatrzenia.
Pismem złożonym do Izby Skarbowej w L. w dniu[...] stycznia 2002 r. Z. F. wezwał na podstawie "art. 34 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym" do usunięcia naruszenia prawa, którego jego zdaniem dopuszczono się opisaną decyzją organu kontroli skarbowej określając zobowiązania podatkowe i kwoty zaległości podatkowych pełnomocnikowi strony postępowania podatkowego, a nie samej stronie jako podatnikowi zobowiązanemu do zapłaty podatku. W swoim piśmie strona zażądała stwierdzenia nieważności opisanej decyzji organu kontroli skarbowej na podstawie art. 247 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Pismo strony zawierające żądanie stwierdzenia nieważności decyzji organu kontroli skarbowej przekazane zostało do Urzędu Kontroli Skarbowej w L., który przekazał je do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, jako organu właściwego na podstawie art. 26 ust.3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej(t. j. Dz. U. Nr 54, poz. 572 ze zm.) do stwierdzenia nieważności decyzji inspektora kontroli skarbowej.
Po rozpatrzeniu żądania, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej w oparciu o art. 249 § 1 i 3 Ordynacji podatkowej odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji inspektora kontroli skarbowej. W uzasadnieniu swojej decyzji organ nadzorczy stwierdził, że podanie zawierające żądanie stwierdzenia nieważności decyzji zostało wniesione w dniu [...] stycznia 2002 r. t.j. po upływie ponad roku od doręczenia decyzji, której dotyczyło podanie strony i w związku z tym na podstawie art. 249 § 1 Ordynacji podatkowej należało odmówić wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji inspektora kontroli skarbowej. Ponadto w uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że w sprawie nie ma zastosowania art. 34 ust 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Dz. U. Nr. 74, poz. 368 ze zm.), gdyż przepis ten ma zastosowanie do rozstrzygnięć od których nie przysługują środki odwoławcze w administracyjnym toku instancji.
W odwołaniu od decyzji Generalnego Inspektora kontroli Skarbowej z dnia [...]marca 2002 r. odmawiającej wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności skarżący zażądał od Ministra Finansów stwierdzenia na podstawie art. 251 § 2 Ordynacji podatkowej, że decyzja inspektora kontroli skarbowej z dnia [...] czerwca 2000 r. została wydana z naruszeniem przepisów prawa. Po rozpatrzeniu odwołania Minister Finansów decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2002 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.