skarg Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej w Ł. na trzy decyzje Izby Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec i grudzień 1996 r.
Tezy

Jakkolwiek par. 54 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ nie wymagał zapłaty należności wynikającej z faktury przez samego nabywcę, to niewykazanie faktu, że świadczenie osoby trzeciej na rzecz sprzedawcy miało na celu zwolnienie z długu kupującego, wyklucza przyjęcie, że warunki ze wspomnianego przepisu zostały spełnione. W szczególności nie spełnia tych warunków kupno wierzytelności przez osobę trzecią /np. bank/. W takim wypadku osoba trzecia nie reguluje należności wynikającej z faktury, lecz płaci cenę za nabycie prawa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej w Ł. na trzy decyzje Izby Skarbowej z dnia 16 czerwca 1999 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec i grudzień 1996 r. - oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/3

Trzema decyzjami z dnia 26 listopada 1998 r. Inspektor Kontroli Skarbowej Grażyna S. określiła Przedsiębiorstwu Państwowej Komunikacji Samochodowej w Ł. podatek od towarów i usług za miesiące czerwiec, lipiec i grudzień 1996 r.

Przyczyną wydania wspomnianych decyzji była okoliczność, że w wyżej wymienionych miesiącach Przedsiębiorstwo odliczyło podatek naliczony, zawarty w trzech fakturach sprzedaży wystawionych przez Spółkę z o.o. "M." w Rz., będącą zakładem pracy chronionej, od podatku należnego. Odliczenia nastąpiły w rozliczeniach za miesiące otrzymania faktur. Tymczasem - jak ustaliła Inspektor Kontroli Skarbowej - nabywca wpłacił na bankowe konto sprzedawcy jedynie zaliczki na poczet należności wynikających z faktur, a mianowicie:

- na poczet faktury z dnia 27 czerwca 1996 r., opiewającej na kwotę 153.671,75 zł, wpłacił 50.354,09 zł w dniu 2 lipca 1996 r.;

- na poczet faktury z dnia 5 lipca 1996 r., opiewającej na kwotę 208.857,33 zł, wpłacił 70.006,56 zł w dniu 12 lipca 1996 r.;

- na poczet faktury z dnia 12 grudnia 1996 r., opiewającej na kwotę 219.703,87 zł, wpłacił 70.831,71 zł w dniu 30 grudnia 1996 r.

Pozostałe należności uiścił w 6 ratach miesięcznych.

Raty te wpłacił na rachunek Banku Przemysłowo-Handlowego w Rz., na konto wskazane w fakturach wystawionych przez sprzedawcę.

W protokole z kontroli zaznaczono, że do korespondencji prowadzonej przez "M." z Przedsiębiorstwem Komunikacji Samochodowej dołączone zostały bankowe noty memoriałowe uznaniowe oraz zestawienia skupionych wierzytelności przez Bank Przemysłowo-Handlowy w Rz., z których wynikało, że:

- na poczet faktury z dnia 27.06.1996 r. Bank przekazał "M." 96.466,52 zł.;

- na poczet faktury z dnia 5.07.1996 r. Bank przekazał "M." 129.935,59 zł w dniu 10 lipca 1996 r.;

- na poczet faktury z dnia 12.12.1996 r. Bank przekazał "M." 138.032,72 zł w dniu 23 grudnia 1996 r.

Wymienione kwoty były nieco niższe niż sumy 6 rat, należne od Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, z tytułu każdej z trzech faktur. Różnice stanowiły odsetki i prowizje, które Bank zatrzymał dla siebie.

Inspektor Kontroli Skarbowej Grażyna S. uznała, że w przedstawionych wyżej okolicznościach podatnik naruszył par. 54 ust. 5 pkt 1 oraz ust. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./, gdyż odliczenia powinny być dokonane w rozliczeniach za miesiące, w których nabywca zapłacił za pośrednictwem banku całą należność wynikającą z danej faktury. Inspektor Kontroli Skarbowej podkreśliła, że należność z każdej faktury przekraczała równowartość 3.000 ECU, a podatnik do dnia rozpoczęcia kontroli nie skorygował deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące.

W odwołaniach od trzech decyzji Inspektora podatnik zarzucił, że skoro w par. 54 ust. 5 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia użyto bezosobowej formy "nie zapłacono", to negatywna przesłanka wynikająca z tego przepisu nie zachodziła w sprawach rozpatrywanych. Należność z faktury zapłacił faktor, czyli Bank. Dopiero w późniejszym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. /Dz.U. nr 156 poz. 1024/ użyto w par. 54 ust. 5 pkt 1 wyrazów "nabywca nie zapłacił bezpośrednio w formie pieniężnej".

Strona 1/3