Utożsamianie programu komputerowego z dziełem naukowym jest uzasadnione, ale tylko w krajach, gdzie prawo wewnętrzne na to pozwala. Obowiązująca w Polsce ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83/ w art. 1 ust. 2 przyjmuje zupełnie odmienną od Modelowej Konwencji OECD o unikaniu podwójnego opodatkowania klasyfikację, gdzie programy komputerowe występują jako przedmiot prawa autorskiego wyrażony słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi - obok utworów literackich, publicystycznych, kartograficznych i naukowych. Treść powołanego przepisu - w powiązaniu z przepisami odrębnego rozdziału 7 dotyczącego programów komputerowych - nie pozwala na utożsamianie ich z dziełem naukowym.
Skoro programu komputerowego nie można przyporządkować do żadnych przedmiotów należności licencyjnych wymienionych w art. 13 ust. 3 lit. "a" umowy z dnia 8 października 1974 r. zawartej między Polską a USA w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U. 1976 nr 31 poz. 178/, która to umowa oparta została na Modelowej Konwencji, to konsekwentnie trzeba uznać, iż nie mogą one być opodatkowane w państwie ich powstania, czyli w konkretnej tu sprawie - w Polsce.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "P." S.A. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 17.12.1999 r. (...) w przedmiocie określenia odpowiedzialności płatnika z tytułu nie pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
W trakcie przeprowadzonej kontroli Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, że "P." S.A. dokonując w 1997 r. płatności na rzecz podmiotów zagranicznych z tytułu nabycia praw autorskich i licencji nie pobierała i nie odprowadzała jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych naruszając tym samym art. 21 i art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatek nie został przekazany od należności wypłaconych następującym firmom:
- "TX" Inc. z siedzibą w USA za przyznanie tymczasowego prawa, bez wyłączności do wykorzystania programu komputerowego,
- HC INC za przyznanie niewyłącznej, nieprzenoszalnej licencji na użytkowanie oprogramowania RoboMon VMS, Windows i RoboPage Software oraz za nabycie licencji oprogramowania RoboMon Rule Development, RoboEDA Plus System VMS i RoboMon Performance System,
- DCI za zakup oprogramowania Image Create i DocuMerge.
Podatek nie odprowadzony z powyższych tytułów określony został w decyzji z dnia 26.03.1999 r. w łącznej kwocie 55.744,80 PLN.
Po rozpatrzeniu odwołania Izba Skarbowa nie podziela poglądu Spółki, iż należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich związanych z programami komputerowymi nie mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych określonym w art. 13 ust. 3a umowy polsko-amerykańskiej z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U. 1976 nr 31 poz. 178/. W sytuacji gdy właściciel programu komputerowego ustanawia na rzecz drugiej strony prawo użytkowania tego programu komentarz do Modelowej Konwencji OECD /w oparciu o którą zawarta została umowa między Polską a Stanami Zjednoczonymi/ zaleca rozszerzające potraktowanie pojęcia "prawa autorskiego do dzieła naukowego" i objęcie tym określeniem również programów komputerowych.
W świetle powyższego Izba Skarbowa analizując postanowienia umowy z dnia 19.07.1996 r. zawartej pomiędzy Podatnikiem a "TX" stwierdza, iż Inspektor zasadnie uznał wynikające z niej opłaty przekazane amerykańskiemu kontrahentowi za należności licencyjne. Pkt 3.1 przedmiotowej umowy stanowi, że "TX" niniejszym przyznaje "P. ", a "P." niniejszym przyjmuje, tymczasowe prawo, bez wyłączności, do wykorzystania programu zgodnie z warunkami niniejszej Umowy. W pkt 11.1 stwierdzono natomiast, iż "Wszelkie kopie Programu dostarczone "P." lub przezeń wykonane pozostają własnością "TX". Jak z powyższego wynika umowa uprawniała "P." jedynie do czasowego użytkowania programu, który pozostawał własnością "TX". Nie nastąpiła sprzedaż nośnika magnetycznego, na którym utrwalony był program a tym samym nie wyczerpało się prawo "TX" do rozpowszechniania tego egzemplarza. Ponieważ autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują m.in. prawo do publicznego rozpowszechniania, w tym najmu lub dzierżawy programu lub jego kopii /art. 74 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, opłaty przekazane przez "P." za użytkowanie nie zakupionego programu stanowią w myśl art. 13 ust. 3a umowy polsko-amerykańskiej przychód osoby zagranicznej z tytułu należności licencyjnych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym u źródła.