skargę szkoły wyższej w L. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie wymiaru należności celnych od 8 sztuk kserokopiarek.
Tezy

O zakwalifikowaniu jakiegoś towaru do grupy podlegającej zwolnieniu od cła, podobnie jak i przy taryfikacji celnej, nie decyduje konkretny zamierzony sposób wykorzystywania danego przedmiotu, ale jego obiektywne przeznaczenie i cechy konstrukcyjne.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę szkoły wyższej w L. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 20 sierpnia 1991 r. w przedmiocie wymiaru należności celnych od 8 sztuk kserokopiarek.

Uzasadnienie strona 1/2

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 27 maja 1991 r. na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 i art. 157 par. 1 Kpa stwierdził nieważność decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w T. zamieszczonej w zgłoszeniu celnym nr 2410/1303 z dnia 13 marca 1991 r., w której orzeczono "o zawieszeniu poboru cła" przywozowego od 8 kserokopiarek marki Canon, zakupionych w Niemczech przez szkołę wyższą w L. W ocenie organu nadzoru decyzja taka była wydana bez jakiejkolwiek podstawy prawnej.

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 sierpnia 1991 r. nr DPC-II/2-411-99/91 Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia 6 czerwca 1991 r., która w konsekwencji decyzji nadzorczej zawierała wymiar należności celnych w wysokości 23.252.000 zł. W decyzji tej określono też podatek obrotowy w wysokości 61.176.000 zł. W zgodnej ocenie organów administracji celne; obu instancji kserokopiarki, jako urządzenie poligraficzne, nie stanowią pomocy naukowej lub aparatury naukowo-badawczej w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 36 prawa celnego i dlatego zwolnienie od cła ustanowione tym przepisem nie znajduje zastosowania w stosunku do importowanych kserokopiarek.

Ostateczną decyzję w przedmiocie dopuszczenia towaru do obrotu na polskim obszarze celnym oraz wymiaru należności celnych zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego szkoła wyższa w L. Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzuciła jej naruszenie prawa materialnego, to jest art. 14 ust. 1 pkt 36 prawa celnego. Zdaniem skarżącej, zakupione kserokopiarki służą wyłącznie celom dydaktycznym. Powielane są na nich pomoce dydaktyczne, jak np. rysunki, tematy sprawdzianów, ćwiczeń i testów oraz unikalnych artykułów. Użycie kserokopiarek ułatwia i usprawnia proces dydaktyczny. Zakupione urządzenia nie są przeznaczone do dalszej ich sprzedaży ani do wykonywania usług kserograficznych, a tylko to uzasadniałoby wymierzenie cła.

Odpowiadając na skargę, Prezes Głównego Urzędu Ceł podtrzymał pogląd, że importowane kserokopiarki nie mają charakteru pomocy dydaktycznych, i z tego względu wniósł o oddalenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W zaskarżonej decyzji, dopuszczającej sprowadzony przez skarżącą szkołę wyższą towar do obrotu na polskim obszarze celnym, zasadnie wymierzono należności celne. Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r.- Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ wyraża w art. 4 zasadę powszechności cła. Jej konsekwencją jest to, że przewidziane w przepisach prawa wyjątki od tej zasady muszą być interpretowane, ściśle.

Wchodzący w rachubę jako podstawa prawna ewentualnego zwolnienia art. 14 ust. 1 pkt 36 prawa celnego, który stanowi o zwolnieniu od cła przywiezionych z zagranicy pomocy naukowych i aparatury badawczo-pomiarowej służącej wyłącznie celom dydaktycznym, przywożonych dla szkół, instytucji i placówek naukowych oraz jednostek badawczo-rozwojowych z wyłączeniem przywożonych do działalności gospodarczej, nie może znaleźć zastosowania w konkretnej sytuacji.

Strona 1/2