Przepis ten określał zatem zasadę przerzucenia obowiązku podatkowego na sprzedawcę w sytuacji, gdy producent lub importer nie zapłacili akcyzy i nie mógł mieć zastosowania do przypadków, gdy w momencie nabycia tych wyrobów podlegały one zwolnieniu od akcyzy /nie było obowiązku "zapłaty" podatku/.
Na poparcie swego stanowiska strona skarżąca powoływała się na pismo Ministra Finansów z dnia 13 lipca 1999 r. Nr PP-4-7616/80/99/KR, będące urzędową interpretacją przepisów prawa podatkowego, wydaną na podstawie art. 14 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.
W piśmie tym wyjaśniono, że sprzedaż nafty i oleju opałowego nabytych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 1999 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 57 poz. 599/ nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Określona w tym piśmie zasada powinna mieć więc zastosowanie w odniesieniu do wyrobów nabytych w warunkach zwolnienia od akcyzy.
Zarzut ten nie został dogłębnie rozważony gdy uwzględnić, że Izba Skarbowa w W. skwitowała go lapidarnym stwierdzeniem, iż przecież wskazane pismo dotyczyło nafty i oleju opałowego.
Nie odniesiono się też w ogóle do zarzutu strony powołującej się na odmienne podejście innych urzędów skarbowych w podobnych sprawach.
Mając to na uwadze, na podstawie art. 22 ust. 1pkt 1 i ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 195 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzeczono, jak w sentencji.