1. Określenie wysokości podatku od towarów i usług od czynności, od której uprzednio ostateczną decyzją wymierzono opłatę skarbową, nie narusza. zakazu orzekania w sprawie poprzednio już rozstrzygniętej.
2. Do dnia 31 grudnia 1999 r. do półrocznego okresu używania towaru, od którego art. 7 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uzależniał zwolnienie od podatku, sprzedający użytkownik mógł wliczyć także okres używania towaru przez poprzednich właścicieli.
3. Odpowiedzialność z art. 115 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ obejmuje wszystkie należności wymienione w art. 107 par. 1 i 2 tej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Sławomira Z. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 30 listopada 1999 r. (...) w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Decyzją z dnia 10 sierpnia 1999 r. Urząd Skarbowy w C. orzekł na podstawie art. 115 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ solidarną odpowiedzialność Krystyny U. oraz Sławomira Z. za zaległości podatkowe oraz za odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spółki cywilnej "C." z tytułu podatku od towarów i usług za luty, kwiecień i maj 1998 r. oraz za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązania dodatkowego.
Urząd Skarbowy ustalił, że spółka "C." zlikwidowała działalność dnia 18 maja 1998 r. Po tej dacie wspólniczka Krystyna U. prowadziła działalność jako osoba fizyczna. Wykazała jednak obrót między innymi za usługi świadczone w okresie od 1 kwietnia do 18 maja 1998 r., które powinna wykazać Spółka. Chodziło o usługi w zakresie sprzedaży kart aktywacyjnych do telefonów cyfrowych na rzecz firmy Radosława M. z W. Zdaniem Urzędu, Spółka zaniżyła z tego powodu obrót zaewidencjonowany oraz podatek należny, przy czym zaniżenie wartości sprzedaży na kwiecień wyniosło 3.550 zł, a za maj 1.397,70 zł /w obu przypadkach kwoty netto/.
Ponadto Urząd Skarbowy uznał, że Spółka zawyżyła podatek naliczony o kwotę 180,32 zł, wynikającą z faktury z dnia 6 stycznia 1998 r. na zakup drukarki od spółki cywilnej "Konkurent". Urząd Skarbowy stwierdził, że w rzeczywistości transakcja nie miała miejsca, gdyż z oświadczenia Janusza P., byłego wspólnika spółki "Konkurent", wynikało, iż w dacie rzekomej sprzedaży spółka ta nie istniała i nie posiadała drukarki, a także nie zatrudniała osoby, której nazwisko figuruje w fakturze. Urząd Skarbowy powołał się na par. 54 pkt 4 i pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024/.
Trzecim zagadnieniem, poruszonym przez organ I instancji, była sprzedaż w dniu 18 maja 1998 r. przez spółkę "C." na rzecz Krystyny U. samochodu "Mitsubischi", rocznik 1999. Samochód ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i przyjęty do używania 10 marca 1998. Ponieważ okres użytkowania samochodu przez Spółkę był krótszy niż 6 miesięcy, Urząd Skarbowy stwierdził, że przedmiotem sprzedaży nie był towar używany i nie zachodziło zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8. stycznia 1993 r. o podatku od towarów. i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zwanej dalej "ustawą VAT". W rezultacie zdaniem Urzędu - Spółka zaniżyła podatek o 4.180 zł.
Od decyzji organu pierwszej instancji odwołał się Sławomir Z., zarzucając między innymi, że:
I. W odniesieniu do samochodu "Mitsubischi":
a/ samochód był używany, o czym świadczy rok produkcji,
b/ od sprzedaży samochodów wymierzono opłatę skarbową decyzją z dnia 9 marca 1999 r., a zatem decyzja w sprawie ponownego opodatkowania tego samego pojazdu jest nieważna z mocy art. 247 par. 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.
II. W odniesieniu do drukarki:
a/ nie sprawdzono wiarygodności oświadczenia Janusza P.,