1. Darowizna na rzecz dziecka poczętego, lecz jeszcze nie urodzonego, mająca na celu zabezpieczenie przyszłych jego interesów, jest dopuszczalna, a zatem ma wpływ na wymiar podatku od darowizny.
2. Decyzja o wymiarze podatku od darowizny matce dziecka poczętego, lecz w dacie dokonania darowizny nie urodzonego, mimo że z oświadczeń matki oraz darczyńcy - ojca dziecka wynika, że darowizna została dokonana na rzecz i w celu zabezpieczenia przyszłych interesów dziecka, podlega uchyleniu na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa.
Urząd Skarbowy w K. decyzją z 26 marca 1985 r. wymierzył Alicji T. podatek w wysokości 51.650 zł z tytułu darowizny w kwocie 321 600 zł otrzymanej od Zbigniewa Z. "na zakup mieszkania własnościowego". Decyzja ta nie zawiera uzasadnienia.
Od decyzji tej Alicja T. złożyła odwołanie twierdząc, że Zbigniew Z. jest ojcem jej córki Agnieszki Z. Darowizny pieniędzy dokonał na rzecz córki, w celu "wykupienia posiadanego przez Alicję T. mieszkania spółdzielczego, z przeznaczeniem dla Agnieszki Z. Darowizna została dokonana do jej rąk". (...)
Na dowód złożyła własnoręczne oświadczenie Zbigniewa Z. Odwołująca się wskazała, że skoro darowizna nastąpiła na rzecz dziecka, podatek od darowizny powinien być obliczony według I, a nie IV grupy podatkowej. Darowana suma została w całości przekazana spółdzielni mieszkaniowej, zgodnie z intencją darczyńcy. Izba Skarbowa w P. nie uwzględniła odwołania i decyzją z 12 lipca 1985 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że po przeanalizowaniu akt sprawy stwierdzono, iż jest to darowizna na rzecz Alicji T. zaliczonej do IV grupy podatkowej. Alicja T. "kwotę darowanych pieniędzy wpłaciła 27 lipca 1984 r. na zakup mieszkania, dziecko natomiast urodziło się 13 września 1984 r., to jest po fakcie darowanych pieniędzy. Oświadczenie z 16 kwietnia 1985 r. znajdujące się w aktach sprawy zostało złożone przez Zbigniewa Z. po wymiarze podatku od darowizny". Izba Skarbowa stwierdziła w konkluzji, że obowiązek podatkowy zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn "powstał z chwilą darowania pieniędzy w kwocie 321.600 zł na rzecz Alicji T."
Na decyzję tę Alicja T. złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz decyzji I instancji i nakazanie Urzędowi Skarbowemu w K. ustalenia podatku według I grupy podatkowej.
W uzasadnieniu skargi powtórzyła argumenty podniesione w odwołaniu. Nadto podniosła zarzut, że urzędnik prowadzący dochodzenie, skąd wzięła pieniądze "na wpłacenie do Spółdzielni", nie poinformował ani jej, ani Zbigniewa Z., do jakich celów przeprowadza wywiad. Jej oświadczenie, że pieniądze otrzymała od Zbigniewa Z. powinno więc być uzupełnione wyjaśnieniami, że jest to darowizna na rzecz dziecka.
Izba Skarbowa w odpowiedzi na skargę powtórzyła argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, w szczególności zaś to, że obowiązek podatkowy powstał w dacie darowizny, a więc najpóźniej w dniu 27 lipca 1984 r., tj. w dniu wpłacenia pieniędzy do spółdzielni na zakup mieszkania, zaś dziecko urodziło się w dniu 18 września 1984 r., czyli już po dokonaniu darowizny.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Jest w sprawie niesporne, że darczyńca - Zbigniew Z. dokonał do rąk Alicji T. darowizny kwoty 321.600 zł. Organy podatkowe nie kwestionują także oświadczenia Zbigniewa Z., że pieniądze były przeznaczone na wykupienie posiadanego przez Alicję T. mieszkania spółdzielczego, gdyż pragnął, aby ich córka - Agnieszka Z. "zachowała po matce prawo do mieszkania".