Skarga Przedsiębiorstwa Przemysłu Betonów "P." S.A. w L. na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną krótką na okaziciela i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w (...), a także
Tezy

Prawo do posiadania świadectwa broni /art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ nie może być przeniesione w drodze umowy zawartej przez organ założycielski z nowo powstałym podmiotem, przejmującym mienie podmiotu zlikwidowanego do odpłatnego korzystania /art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Przemysłu Betonów "P." S.A. w L. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 12 lipca 1994 r. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną krótką na okaziciela i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w (...), a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego sześćdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Zakład Produkcji Betonów "P." w L. dysponował od 1989 r. dwoma świadectwami broni, wydanymi na broń palną krótką, potrzebną do konwojowania transportu gotówki. Jak wynika z przedstawionych Sądowi akt, świadectwa zostały wydane pierwotnie na okres do 10 lutego 1990 r., a później były corocznie przedłużane.

W dniu 25 stycznia 1993 r. z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń /dwie sztuki broni krótkiej/ wystąpiło do Komendy Wojewódzkiej Policji w (...) Przedsiębiorstwo Przemysłu Betonów "P." S.A. w L. W odpowiedzi na to pismo, po uzyskaniu opinii o osobach, które miały mieć dostęp do broni, Naczelnik Wydziału Prewencji Komendy Wojewódzkiej Policji w (...) zawiadomił spółkę /pismo z dnia 25 marca 1993 r. .../, że nie wnosi zastrzeżeń w sprawie pełnienia służby z bronią przez te osoby. Z akt nie wynika, aby tę informację poprzedzało rozstrzygnięcie istoty sprawy pozwolenia na broń dla spółki.

Decyzją z dnia 3 grudnia 1993 r. (...), wydaną na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, Komendant Wojewódzki Policji w (...) cofnął Przedsiębiorstwu Przemysłu Betonów "P." S.A. w L. pozwolenie na broń palną. Jak wynika z uzasadnienia, cofnięcie to zostało spowodowane przekształceniem Przedsiębiorstwa w spółkę akcyjną. Ministerstwo Przekształceń Własnościowych nie wydało przepisów, o których mowa w art. 14 ust. 2 ustawy o broni. Nie ma zatem podstawy do utrzymania przez organy Policji pozwolenia na broń na okaziciela dla sprywatyzowanego zakładu.

W odwołaniu z dnia 22 grudnia 1993 r., które wpłynęło do Komendy Wojewódzkiej Policji w (...) w dniu 3 stycznia 1994 r., spółka podała, że dnia 3 czerwca 1992 r. - na zasadzie art. 38 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ - nastąpiło przekształcenie Państwowego Przedsiębiorstwa Przemysłu Betonów "P." w spółkę akcyjną. Cofnięcie pozwolenia na broń nie otwiera drogi prawnej do uzyskania takiego pozwolenia na potrzeby spółki, chociaż występuje konieczność konwojowania co miesiąc znacznych środków finansowych do banku. Przedsiębiorstwo "P." S.A. nie dysponuje specjalistycznymi środkami transportu przeznaczonymi do przewozu dużych sum pieniędzy. Jedynym zabezpieczeniem konwoju są każdorazowo strażnicy zatrudnieni w spółce, posiadający broń wojskową przyznaną wcześniej przedsiębiorstwu państwowemu. W L. oraz w najbliższej okolicy nie ma firm specjalizujących się w konwojowaniu pieniędzy.

Decyzją z dnia 12 lipca 1994 r. (...), wydaną na podstawie art. 11 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy i art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w (...), cofającą spółce "P." pozwolenie na broń. Jak bowiem zostało ustalone, Przedsiębiorstwo nie jest nadzorowane przez Ministra Przemysłu i Handlu, a tym samym nie ma przepisów regulujących posiadanie, użytkowanie, ewidencjonowanie i przechowywanie broni, co jest warunkiem wydania pozwolenia na broń na okaziciela; brak jest podległości /nadzoru/, o której mowa w art. 14 ust. 2 tej ustawy, pomiędzy naczelnym organem administracji państwowej a kupcem rejestrowym, jakim jest spółka akcyjna. Komendant Główny Policji powołał się na trzy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w analogicznych sprawach.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)