Poboru opłaty targowej nie można utożsamiać ze "sprzedażą biletów wstępu". Punkt 20 pozycji 59 tabeli stawek podatku obrotowego, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ ma zastosowanie wyłącznie do wypadków, w których należność za bilety stanowi umowne wynagrodzenie osoby korzystającej z giełdy, targowiska, czy kiermaszu wobec organizatora tej usługi i jest uiszczana niezależnie od opłaty targowej na rzecz budżetu miasta.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. zgłosiła dnia 15 maja 1991 r. obowiązek podatkowy w zakresie podatków obrotowego i dochodowego, określając rodzaj działalności jako "usługi", a przedmiot - jako administrowanie terenu wokół hali targowej.
W okresie od maja do sierpnia 1991 r. odprowadziła do Urzędu Skarbowego podatek obrotowy w kwocie 45.743.420 zł. W czasie kontroli finansowej przeprowadzonej we wrześniu i w październiku 1991 r. ustalono, że podatek obrotowy był nienależny, gdyż zgodnie z punktem 22 pozycji 59 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ - obrót z działalności usługowej Spółki nie podlegał opodatkowaniu.
Z tych przyczyn niesłusznie naliczony podatek obrotowy spowodował - zdaniem kontrolerów - zaniżenie dochodów do opodatkowania. (...)
W oparciu o wynik kontroli Urząd Skarbowy w Ł. decyzją z dnia 23 grudnia 1991 r. ustalił Spółce dodatkowe zobowiązanie w podatku dochodowym za okres od dnia 15 maja do dnia 30 sierpnia 1991 r. w kwocie 47.631.200 zł.
Po rozpoznaniu odwołania Spółki, Izba Skarbowa w Ł. dnia 21 lutego 1992 r. uchyliła zaskarżoną decyzję "w części dotyczącej dodatkowego zobowiązania w podatku dochodowym w wyniku zmniejszenia przychodu o należny podatek obrotowy", natomiast w pozostałej części utrzymała ją w mocy.
W uzasadnieniu stwierdziła, że obrotem Spółki jest wynagrodzenie w wysokości 40 proc. wszystkich kwot zainkasowanych na podstawie par. 6 umowy zawartej z miastem Ł.
Zdaniem Izby, Spółka powinna opodatkować obrót stawką 10 proc. na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 123 poz. 545/.
Decyzja nie określała kwoty podatku obrotowego, ani dochodowego. Na decyzję Izby Skarbowej Spółka wniosła skargę, domagając się jej uchylenia, a zwłaszcza "jej uzasadnienia w części ustalającej obowiązek podatkowy Spółki w podatku obrotowym".
Zdaniem Spółki, jej działalność nie podlega opodatkowaniu podatkiem obrotowym, gdyż nie została ujęta w tabeli stawek, stanowiącej załącznik do rozporządzenia powołanego w zaskarżonej decyzji. Poboru opłaty targowej nie można utożsamić ze sprzedażą biletów, mimo iż bilet stanowił dowód jej pobrania. Kwoty inkasowanej opłaty targowej nie stanowią obrotu ze sprzedaży czegokolwiek.