Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, Opłaty administracyjne, Podatki inne
Tezy

Poboru opłaty targowej nie można utożsamiać ze "sprzedażą biletów wstępu". Punkt 20 pozycji 59 tabeli stawek podatku obrotowego, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ ma zastosowanie wyłącznie do wypadków, w których należność za bilety stanowi umowne wynagrodzenie osoby korzystającej z giełdy, targowiska, czy kiermaszu wobec organizatora tej usługi i jest uiszczana niezależnie od opłaty targowej na rzecz budżetu miasta.

Uzasadnienie strona 1/3

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w T. zgłosiła dnia 15 maja 1991 r. obowiązek podatkowy w zakresie podatków obrotowego i dochodowego, określając rodzaj działalności jako "usługi", a przedmiot - jako administrowanie terenu wokół hali targowej.

W okresie od maja do sierpnia 1991 r. odprowadziła do Urzędu Skarbowego podatek obrotowy w kwocie 45.743.420 zł. W czasie kontroli finansowej przeprowadzonej we wrześniu i w październiku 1991 r. ustalono, że podatek obrotowy był nienależny, gdyż zgodnie z punktem 22 pozycji 59 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ - obrót z działalności usługowej Spółki nie podlegał opodatkowaniu.

Z tych przyczyn niesłusznie naliczony podatek obrotowy spowodował - zdaniem kontrolerów - zaniżenie dochodów do opodatkowania. (...)

W oparciu o wynik kontroli Urząd Skarbowy w Ł. decyzją z dnia 23 grudnia 1991 r. ustalił Spółce dodatkowe zobowiązanie w podatku dochodowym za okres od dnia 15 maja do dnia 30 sierpnia 1991 r. w kwocie 47.631.200 zł.

Po rozpoznaniu odwołania Spółki, Izba Skarbowa w Ł. dnia 21 lutego 1992 r. uchyliła zaskarżoną decyzję "w części dotyczącej dodatkowego zobowiązania w podatku dochodowym w wyniku zmniejszenia przychodu o należny podatek obrotowy", natomiast w pozostałej części utrzymała ją w mocy.

W uzasadnieniu stwierdziła, że obrotem Spółki jest wynagrodzenie w wysokości 40 proc. wszystkich kwot zainkasowanych na podstawie par. 6 umowy zawartej z miastem Ł.

Zdaniem Izby, Spółka powinna opodatkować obrót stawką 10 proc. na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 123 poz. 545/.

Decyzja nie określała kwoty podatku obrotowego, ani dochodowego. Na decyzję Izby Skarbowej Spółka wniosła skargę, domagając się jej uchylenia, a zwłaszcza "jej uzasadnienia w części ustalającej obowiązek podatkowy Spółki w podatku obrotowym".

Zdaniem Spółki, jej działalność nie podlega opodatkowaniu podatkiem obrotowym, gdyż nie została ujęta w tabeli stawek, stanowiącej załącznik do rozporządzenia powołanego w zaskarżonej decyzji. Poboru opłaty targowej nie można utożsamić ze sprzedażą biletów, mimo iż bilet stanowił dowód jej pobrania. Kwoty inkasowanej opłaty targowej nie stanowią obrotu ze sprzedaży czegokolwiek.

Strona 1/3