Wygaśnięcie zobowiązania podatkowego wskutek jego wykonania /art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, odmiennie aniżeli w przypadku wygaśnięcia zobowiązania podatkowego wskutek przedawnienia /art. 59 par. 1 pkt 3 tej ustawy/, nie przesądza o bezprzedmiotowości rozpoznania sprawy w wyniku odwołania podatnika wniesionego od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji /art. 78 Konstytucji RP w związku z art. 220 oraz art. 224 par. 1 Ordynacji podatkowej/.
Sąd Najwyższy z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Ryszarda Walczaka w sprawie ze skargi Kazimierza B.
1. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 17 marca 1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1992 r.,
2. na postanowienie Izby Skarbowej w O. z dnia 17 marca 1999 r. (...) w sprawie kosztów postępowania przed organem podatkowym po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 maja 2002 r. rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2000 r., III SA 917/99, III SA 948/99 - uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 i w tej części oddala skargę.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 listopada 1997 r. /III SA 676/96/ uchylił decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 27 marca 1996 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1992 r. należnego od podatnika - Kazimierza B., wobec nie uwzględnienia przez organy podatkowe poniesionych przez niego kosztów związanych z budową pawilonu handlowego wznoszonego w M. przy ul. W. nr 7. W konsekwencji tego wyroku, Izba Skarbowa w O. decyzją z dnia 6 maja 1998 r. uchyliła również wcześniejszą decyzję Urzędu Skarbowego w K. z dnia 28 grudnia 1995 r., mocą której podatnikowi - Kazimierzowi B. określone zostało zobowiązanie podatkowe w podatku od osób fizycznych za 1992 rok, stwierdzając równocześnie, że sprawa ta wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, w tym ewentualnie także dowodu z opinii biegłego, w celu ustalenia poniesionych przez podatnika kosztów związanych z budową wymienionego pawilonu handlowego. Następnie, w ramach postępowania wyjaśniającego w powyższej sprawie, Urząd Skarbowy w K. pismem z dnia 18 maja 1998 r. zlecił Biuru Techniczno-Prawnemu w O. dokonanie szacunku wysokości nakładów poniesionych w celu wybudowania pawilonu handlowego w M. przy ul. W. nr 7, według stanu na dzień 7 lipca 1992 r., w wyniku czego Biuro to przedstawiło Urzędowi Skarbowemu w K. w dniu 16 listopada 1998 r. stosowny operat szacunkowy i równocześnie wystawiło rachunek za jego sporządzenie na kwotę 98,00 zł. W tej sytuacji, Urząd Skarbowy w K. w dniu 17 grudnia 1998 r. wydał równocześnie: po pierwsze - decyzję określającą podatnikowi - Kazimierzowi B. podatek dochodowy od osób fizycznych za 1992 r. w kwocie 204,60 zł, od której, jako od zaległości podatkową w tym podatku, naliczone zostały także odsetki na dzień wydania decyzji w kwocie 666,40 zł; oraz po drugie - postanowieniem, na podstawie art. 269 i art. 267 par. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. - powoływanej nadal jako: Ordynacja podatkowa/, mocą którego obciążył podatnika kosztami sporządzenia powyższego operatu szacunkowego. W wyniku wniesienia przez podatnika odwołania od powyższej decyzji oraz zażalenia na powyższe postanowienie, Izba Skarbowa w O:
Po pierwsze - Decyzją z dnia 25 marca 1999 r. Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w K. z dnia 17 grudnia 1998 r., stwierdzając w uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia w szczególności, że:
a/ jakkolwiek w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Urzędu Skarbowego mowa jest o udziale podatnika w 1/4 kosztów budowy pawilonu handlowego, co mogłoby wskazywać na wadliwość tego rozstrzygnięcia, to jednak nie miało to wpływu na prawidłowość wyliczonego podatku i nie może być podstawę dla żądania zmiany lub uchylenia decyzji organu pierwszej instancji;
b/ nietrafny jest zarzut podatnika dotyczący powołania w zaskarżonej decyzji niewłaściwej podstawy prawnej, bowiem wydane na podstawie art. 58 Ordynacji podatkowej rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 162 poz. 1124 ze zm. - powoływane nadal jako: