Inspektor kontroli skarbowej wydający decyzję na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ jest organem podatkowym w rozumieniu przepisu art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Prywatnej Stacji Benzynowej Spółki Cywilnej - Bernard D. i Sławomir B. w B.-P. na 9 decyzji Izby Skarbowej w B.-P. z dnia 11 maja 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń - maj, lipiec, wrzesień - listopada 1997 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w L. z dnia 10 września 1999 r. I SA/Lu 650-658/98 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - Ośrodkowi Zamiejscowemu w L. do ponownego rozpoznania.
Izba Skarbowa w B.-P. dziewięcioma decyzjami z dnia 11 maja 1998 r. uchyliła w całości decyzje inspektora kontroli skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w B.-P. z dnia 27 lutego 1978 r. określające "Prywatnej Stacji Benzynowej" Spółce cywilnej Bernard D., Sławomir B. za poszczególne miesiące 1997 roku zobowiązanie w podatku od towarów i usług, zaległość w tym podatku oraz ustalające dodatkowe zobowiązanie w tym podatku oraz przekazała sprawy do ponownego rozpoznania. Podstawę prawną wydanych decyzji stanowił art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" w związku z art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Z uzasadnień decyzji Izby Skarbowej wynika, iż inspektor kontroli skarbowej objął postępowaniem kontrolnym sprawdzenie prawidłowości rozliczeń obrotu paliwem /olejem opalowym/ oraz sprawdzenie rzetelności rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług za odpowiednie miesiące w 1997 r. Zgodnie z powyższymi ustaleniami. Spółka nie zaewidencjonowała całości sprzedaży oleju, co skutkowało określeniem należnego podatku VAT za poszczególne miesiące w kwotach innych, niż wynikające z deklaracji oraz ustaleniem dodatkowego zobowiązania podatkowego za te okresy rozliczeniowe.
Izba Skarbowa, wydając wymienione wyżej decyzje, podkreśliła iż Spółka dokonywała również sprzedaży innych towarów /według różnych stawek podatkowych/, a także dokonywała zakupów rozliczając podatek naliczony. Tak więc skoro wydane przez inspektora kontroli skarbowej decyzje dotyczyły tylko jednej z podlegających opodatkowaniu czynności, to podjęte zostały one z rażącym naruszeniem art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Organ podatkowy II instancji wskazał, iż organ kontroli skarbowej wydając decyzje powinien sprawdzić wszystkie elementy i przesłanki wyliczenia zobowiązania w podatku VAT. Podkreślono również, że uzasadnienia poszczególnych decyzji inspektora kontroli skarbowej naruszają art. 210 par. 4 Ordynacji podatkowej, bowiem prawidłową decyzję można podjąć tylko wówczas, gdy w sprawie zebrano pełny materiał dowodowy.
Jednocześnie zalecono - przy ponownym rozpatrzeniu sprawy - dokonanie oceny wniesionego przez powołującą się Spółkę wniosku przesłuchania pracowników, a także wyjaśnienie stwierdzeń zawartych w protokole z badania dokumentów z dnia 19 lutego 1998 r.
Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w L. wyrokiem z dnia 10 września 1995 r. SA/Lu 650-658/98 uchylił zaskarżone decyzje. W motywach tego wyroku wyjaśniono, że stwierdzenie wadliwości postępowania organu pierwszej instancji, wskazanej w art. 247 Ordynacji podatkowej zobowiązuje do eliminacji wadliwej decyzji w toku postępowania odwoławczego, bez konieczności wdrażania nadzwyczajnego trybu, niezależnie od okoliczności czy organem, pierwszej instancji był urząd skarbowy, czy inspektor kontroli skarbowej, zaś zastosowanie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" Ordynacji podatkowej nie wyłączyła w niniejszej sprawie okoliczność, iż organem pierwszej instancji był inspektor kontroli skarbowej.