Zwolnienie od podatku, o którym mowa w z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie jest uzależnione od tego, czy sprzedaż danego rodzaju usług mieściła się w zakresie działalności gospodarczej podatnika-sprzedawcy usługi, lecz od tego, czy była dokonana w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania danego rodzaju sprzedaży w sposób częstotliwy, nawet jeżeli została wykonana jednorazowo.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi "C." Sp. z o.o. w Ł. na decyzję Izby Skarbowej w P. z dnia 12 maja 1998 r., (...) w przedmiocie wymiaru opłaty skarbowej od umowy kupna-sprzedaży akcji na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w P. z dnia 9 lipca 1999 r., I SA/Po 359/99 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę NSA OZ w Poznaniu do ponownego rozpoznania.
Urząd Skarbowy P.-N.-M. decyzją z dnia 1 września 1997 r. określił opłatę skarbową w kwocie 324,80 zł od umowy sprzedaży akcji na okaziciela E.-P. Holding S.A. w Z.-G., zawartej między "C." Sp. z o.o. w Ł., reprezentowaną przez PHP "P." Sp. z o.o. w W., a Wiesławą S. /kupującą/. Organ podatkowy pierwszej instancji przyjął, że umowa ta podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ według stawki określonej w par. 58 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./.
Izba Skarbowa w P. decyzją z dnia 12 maja 1998 r. utrzymała w mocy, zaskarżoną odwołaniami Wiesławy S. i "C." Sp. z o.o., powyższą decyzję. W ocenie Izby Skarbowej umowa sprzedaży akcji na okaziciela nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w związku z tym nie podlega również wyłączeniu od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej. Izba Skarbowa ustaliła, że strona sprzedając nie świadczyła usług finansowych i pośrednictwa finansowego w rozumieniu poz. 13 załącznika nr 2 do ustawy. Do świadczenia usług pośrednictwa finansowego zobowiązał się natomiast działający w imieniu i na rzecz sprzedającego agent, który jednakże nie był stroną, umowy sprzedaży akcji. Według Izby Skarbowej nie jest trafny zarzut odwołania naruszenia par. 63 pkt 13 rozporządzenia w sprawie opłaty skarbowej, bowiem sprzedaż akcji nie nastąpiła na rzecz podmiotu prowadzącego działalność maklerską, a ponadto umowa dotyczyła niepublicznego obrotu papierami wartościowymi.
Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w P. wyrokiem z dnia 9 lipca 1999 r. I SA/Po 359/98 oddalił skargę "C." Spółki z o.o. w Ł. na powyższą decyzję. W ocenie Sądu sprzedaż akcji nie jest sprzedażą towaru, lecz w istocie sprzedażą wierzytelności, zaś obrót wierzytelnościami mieści się w zakresie usług bankowych. Z załącznika nr 2 poz. 13 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wynika, że zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi pośrednictwa finansowego. Podatnik podatku od towarów i usług, którego zakresem działalności jest objęte świadczenie usług pośrednictwa finansowego /sprzedaż wierzytelności wynikających z akcji/ korzysta ze zwolnienia od tego podatku, zaś usługi zwolnione od podatku muszą należeć do przedmiotu działalności podatnika. W ocenie Sądu w sprawie jest niesporne, że sprzedającym akcje był podmiot, do którego zakresu działalności nie należało świadczenie usług pośrednictwa finansowego, a zatem umowa sprzedaży akcji nie była objęta zwolnieniem na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sąd jest zdania, że za zwolnioną od opłaty skarbowej na podstawie par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej może być uznawana tylko sprzedaż papierów wartościowych podmiotowi prowadzącemu przedsiębiorstwo maklerskie, na którego utworzenie zgodę wyraziła Komisja Papierów Wartościowych. Kryteriów tych nie spełniały strony przedmiotowej umowy sprzedaży akcji.