Skarga Józefa D. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. w przedmiocie podatku od towarów i usług, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 grudnia 2002 r., rewizji nadzwyczajnej Prezesa NSA od wyroku NSA
Tezy

Dyspozycja art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowiąca, że podatkowi temu podlegają także usługi, które świadczone są "na potrzeby osobiste podatnika", dotyczy wyłącznie sytuacji, w których usługi takie są świadczone odpłatnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i z tej przyczyny powinny być także rozliczane przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach tej działalności gospodarczej /art. 2 ust. 1 tej ustawy/. Jednakże okoliczność, że osoba fizyczna prowadzi określoną działalność gospodarczą w zakresie "odpłatnego świadczenia usług" i z tego tytułu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, sama przez się nie przesądza o tym, że jest ona podatnikiem tego podatku także z tytułu innych czynności podejmowanych przez nią w obrocie gospodarczym we własnym imieniu i na własny rachunek, o ile nie są one rozliczane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - w rozpoznawanej sprawie dotyczy to w szczególności także czynności mających na celu "nieodpłatne świadczenie usług" przez podatnika lub też zlecenia przez niego wykonania usługi, która jest świadczona i rozliczona poza zakresem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, a także sprzedaży przez podatnika podatku od towarów i usług nieruchomości, które nie jest związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Józefa D. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. z dnia 27 kwietnia 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 grudnia 2002 r., rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Szczecinie z dnia 7 marca 2001 r., SA/Sz 1140/00 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę NSA OZ w Szczecinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie strona 1/6

Urząd Skarbowy w S.-Sz. decyzją z dnia 30 grudnia 1999 r. wydaną na podstawie art. 2, art. 4 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o podatku od towarów i usług/ określił Józefowi D. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za lipiec 1999 r. w kwocie 149.275 zł oraz zaległość podatkową w tym podatku w kwocie 148.951 zł.

W uzasadnieniu tej decyzji Urząd stwierdził, że:

po pierwsze - Józef D. prowadził od dnia 1 września 1991 r. działalność gospodarczą;

po drugie - w dniu 9 lipca 1999 r. Józef D. sprzedał spółce "I.-I." nieruchomość o powierzchni 804 m2; przy czym z treści tej umowy sprzedaży wynika, że stanowiła ona częściowo majątek dorobkowy podatnika, nabyty w czasie trwania związku małżeńskiego, a częściowo pochodzi z podziału majątku po zniesieniu współwłasności ustawowej i po ustaniu związku małżeńskiego w 1998 r.; z kolei, ze sporządzonego w dniu 9 lipca 1999 r. notarialnego aktu sprzedaży tej nieruchomości wynika, że Józef D. oświadczył, iż sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; umowa ta nie została również wykazana ani w prowadzonej przez Józefa D. - jako podmiot gospodarczy - ewidencji VAT dotyczącej zestawienia przychodów z tej działalności, ani też w złożonej przezeń deklaracji podatkowej VAT-7 za lipiec 1999 r.;

po trzecie - jednocześnie Urząd Skarbowy ustalił, że sprzedana nieruchomość została uprzednio nabyta na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 stycznia 1995 r. przez małżonków Józefa D. i Wandę J.-D. i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Józefa D. działalności gospodarczej, bowiem nie była z tą działalnością związana; natomiast oboje współwłaściciele tej nieruchomości na podstawie decyzji Urzędu Rejonowego w S.-Sz. z dnia 16 kwietnia 1996 r. uzyskali pozwolenie na budowę na niej trójkondygnacyjnego i podpiwniczonego pawilonu handlowo-biurowego wraz z wykonaniem odpowiednich przyłączy; następnie, wyrokiem Sądu Rejonowego w S.-Sz. z dnia 12 stycznia 1998 r. zniesiona została współwłasność ustawowa pomiędzy tymi małżonkami, a na podstawie wyroku Sądu Wojewódzkiego w Sz. z dnia 15 grudnia 1998 r. doszło do rozwiązania małżeństwa Józefa D. i Wandy J.-D.; z kolei, na podstawie umowy z dnia 7 czerwca 1999 r. Józef D. i Wanda J.-D. dokonali częściowego podziału majątku i zniesienia współwłasności tej nieruchomości w ten sposób, że otrzymał ją Józef D.;

po czwarte - na podstawie powyższych ustaleń organ podatkowy uznał, że na Józefie D. ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, który obejmował także transakcję sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, na której w dacie zawarcia umowy sprzedaży były już rozpoczęte prace budowlane planowanego pawilonu, bowiem - w opinii Urzędu Skarbowego - wybudowany pawilon miał służyć wykonywaniu przez Józefa D. działalności gospodarczej, a więc był z tą działalnością związany; tym samym, Urząd Skarbowy nie dał wiary oświadczeniu Józefa D., wedle którego ani zakwestionowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie była związana z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą, ani też prowadzona przezeń firma nie dokonywała nakładów na nieruchomość;

Strona 1/6