Zapis w umowie, że wszelkie podatki z nią związane będzie płacić strona w niej wskazana, są bez znaczenia. O tym, czy w danym wypadku należy się podatek, jaki i od kogo, decyduje prawo podatkowe, a nie umowa.
W myśl art. 26 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, osoby prawne, które dokonują wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 tej ustawy, są obowiązane, jako płatnicy /art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat oraz przekazywać kwoty ten podatek w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
W myśl art. 12 ust. 3 umowy z dnia 7 maja 1991 r. zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Canberze dnia 7 maja 1991 r. /Dz.U. 1992 nr 41 poz. 177/ - pojęcie tzw. należności licencyjnych obejmuje wszelkie faktycznie zrealizowane "płatności lub zapisy na rachunku, dokonywane okresowo lub inaczej, lecz opisane albo obliczone w granicach, w jakich mogą być uważane za pochodzące z tytułu: a/ użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego, patentu (...)." Laboratorium, jako płatnik w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, obowiązane było pobrać zryczałtowany podatek dochodowy - w danym wypadku w wysokości 10 procent - od kwoty wypłacanej na rzecz firmy australijskiej. Ponieważ w danym wypadku Laboratorium, jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, nie pobrało należnego 10 procent podatku od kwoty wypłacanej na rzecz firmy australijskiej CSL, uchybiło ono tym samym ciążącemu na nim obowiązkowi prawnemu wynikającemu z art. 26 ust. 1 i ust. 3 w związku z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 21 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wypłata należności na rzecz firmy australijskiej CSL miała znamiona tzw. należności licencyjnej w rozumieniu art. 12 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli podlegała obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, jako tzw. przychód osiągnięty przez zagraniczną osobę prawną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /art. 7 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 i art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania/, a w konsekwencji na Laboratorium - jako płatniku - ciążył w danym wypadku obowiązek pobrania stosownej /10 procent/ zryczałtowanej stawki podatkowej od kwoty wypłaconej na rzecz firmy australijskiej CSL i odprowadzenia jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego /art. 26 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych/.
Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Laboratorium Frakcjonowania Osocza Sp. z o.o. w M. na decyzję Izby Skarbowej w Rz. w przedmiocie odpowiedzialności płatnika i określenia wysokości nie pobranego przez niego podatku oraz odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej, po rozpoznaniu na rozprawie rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 lipca 2001 r., SA/Rz 876/00 - oddala rewizję nadzwyczajną.
Inspektor Kontroli Skarbowej Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia 17 lutego 1999 r., wydaną na podstawie art. 30 par. 1 i art. 53 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. -powoływanej nadal jako: Ordynacja podatkowa/ oraz art. 3 ust. 2, art. 21 ust. 1 i art. 26 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. określił wysokość nie pobranego przez płatnika - Spółki z o.o. Laboratorium Frakcjonowania Osocza z/s w M. /zwanej nadal: Laboratorium/ za 1996 r. podatku dochodowego z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatnika nie mającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby ani zarządu w kwocie 790.503,79 zł wraz z odsetkami z tytułu zwłoki do dnia wydania decyzji w kwocie 791.322,50 zł. W uzasadnieniu tej decyzji Inspektor Kontroli Skarbowej stwierdził, że: po pierwsze - na podstawie zebranego materiału dowodowego - a w szczególności na podstawie: umowy zawartej przez Laboratorium z firmą australijską CSL LIMITED A.C.N /zwanej nadal: firma australijska CSL/; faktury (...) z dnia 4 grudnia 1996 r.; dyspozycji wystawienia przez Kredyt Bank S.A. w W. przekazu zagranicznego; notatki z dnia 9 października 1998 r. w sprawie zakupu technologii, sporządzonej w przez Z. N. - prezesa zarządu Laboratorium; opinii Instytutu Leków z dnia 15 stycznia 1998 r. - ustalono, iż w grudniu 1996 r. Laboratorium wypłaciło firmie australijskiej CSL należności licencyjne w kwocie 2.766,750 USD, nie pobierając - jako płatnik - zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatnika, który na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiada ani siedziby, ani zarządu; przy czym, wartość przekazanych środków wynosi 7.905.037,87 zł w przeliczeniu na PLN zgodnie z tabelą kursów NBP nr 237/96 z dnia 9 grudnia 1996 r. oraz nr 244/96 z dnia 18 grudnia 1996 r., czyli z daty dokonania wpłaty; po drugie - dokonując oceny przedłożonych dowodów, wraz z uwzględnieniem przedłożonych przez Laboratorium tłumaczeń fragmentów umowy, organ podatkowy stwierdził, że Laboratorium zobowiązało się zapłacić firmie australijskiej CSL honorarium obejmujące "bezzwrotną opłatę licencyjną" w określonych wysokościach i terminach oraz "honorarium za udzieloną licencję w wysokości 4 procent wartości sprzedaży"; potwierdzała to również treść notatki sporządzonej przez Z. N. - prezesa zarządu Laboratorium, z której wynika, iż zakup licencji dotyczył transferu technologii, know-how, procesów produkcyjnych, doświadczenia produkcyjnego i wszelkich innych niezbędnych doświadczeń związanych z produkcją i zabudową nowej fabryki przetwarzania osocza w M., w której proces produkcyjny obejmować miał wytwarzanie: albuminy, immunoglobuliny, czynnika VIII, czynnika IX oraz inaktywacji wirusów przy produkcji immunoglobuliny i czynników VIII i IX; po trzecie - w tej sytuacji, z mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na Laboratorium ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od dokonanej płaty z tytułów wymienionych w art. 21 tej ustawy; podatek ten ustala się w wysokości 20 procent przychodu z tytułu należności, chyba że umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu z krajem będącym siedzibą podatnika, na rzecz którego dokonano wpłat, stanowi inaczej; otóż, umowa z dnia 7 maja 1991 r. zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzona w Canberze dnia 7 maja 1991 r. /Dz.U. 1992 nr 41 poz. 177 - powoływana nadal jako; umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania/ w art. 12 stanowi, iż należności licencyjne powstające w umawiającym się państwie i wypłacane osobie mającej siedzibę w drugim umawiającym się państwie mogą być opodatkowane w państwie, w którym powstały i zgodnie z jego ustawodawstwem; w umowie tej ograniczono jednak maksymalną wysokość podatku do 10 procent; po czwarte - tymczasem, w rozpoznawanej sprawie należności licencyjne powstały w Polsce, a wypłacone zostały osobie prawnej mającej siedzibę w Australii; skoro więc Laboratorium w zeznaniu CIT-8 za 1996 r. nie zgłosiło obowiązku podatkowego i nie uiściło zryczałtowanego podatku wedle stawki 10 procent, to - w opinii Inspektora Kontroli Skarbowej - należało w danym wypadku określić jego odpowiedzialność w tym zakresie i zarazem określić wysokość należnej zaległości podatkowej wraz z odsetkami.