Zapłacenie przez stronę podatku w czasie toczącego się postępowania odwoławczego nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania w sprawie umorzenia zaległości podatkowej /art. 67 par. 1 i art. 208 par. 1 w związku z art. 244 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej "P." w D.G. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 16 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 20 marca 2000 r. I SA/Ka 1585/98 - uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał NSA OZ w Katowicach do ponownego rozpoznania.
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 20 marca 2000 r. I SA/Ka 1585/98 oddalającego skargę Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej "P." w D.G. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 16 lipca 1998 r. w przedmiocie umorzenia postępowania. Wyrokowi temu zarzucił rażące naruszenie art. 59 par. 1 pkt 1 i art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i wniósł o uchylenie powyższego wyroku i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.
Stan faktyczny sprawy jest następujący. Skarżąca pismem z dnia 14 marca 1997 r. zwróciła się do Urzędu Skarbowego w D.G. z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych od dochodu stanowiącego równowartość oprocentowania wkładów pieniężnych i nie będącego kosztem uzyskania przychodów, uzyskanego od dnia rozpoczęcia działalności, to jest od 7 sierpnia 1992 r. do dnia 26 września 1994 r. oraz od dochodu jej członków z tytułu oprocentowania wkładów członkowskich wniesionych do dnia 31 grudnia 1996 r. Powyższy wniosek spowodował przeprowadzenie w Kasie kontroli prawidłowości rozliczenia z budżetem państwa za lata 1992-1994. Urząd Skarbowy w D.G. dwiema decyzjami z dnia 24 października 1997 r. określił skarżącej podatek dochodowy od osób prawnych za lata 1993 i 1994 kolejno w wysokości 9.919,60 zł i 33.369,60 zł. Po złożeniu odwołań od powyższych decyzji, skarżąca w dniu 7 stycznia 1998 r. w czasie trwającego postępowania odwoławczego uiściła określony decyzjami organu pierwszej instancji podatek dochodowy za lata 1993-1994. Izba Skarbowa dwiema decyzjami z dnia 27 lutego 1998 r. utrzymała w mocy powyższe decyzje zaznaczając, że wniosek o umorzenie zaległości podatkowej zostanie rozpatrzony w odrębnym postępowaniu.
Mając na uwadze powyższe, Urząd Skarbowy w D.G. decyzją z dnia 8 kwietnia 1998 r. umorzył postępowanie w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej. Zdaniem Urzędu, skoro Kasa uiściła podatek, to zgodnie z art. 59 Ordynacji podatkowej zobowiązanie wygasło. Prowadzenie więc postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej stało się bezprzedmiotowe, co stosownie do art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej uzasadnia jego umorzenie. Izba Skarbowa decyzją z dnia 16 lipca 1998 r. utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji z równoczesnym podtrzymaniem zawartego w niej poglądu.
Wymienionym wyżej wyrokiem Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach oddalił skargę Kasy. Zdaniem Sądu uiszczenie przez skarżącą Kasę podatku dochodowego za lata 1993-1994 spowodowało wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, co w konsekwencji uzasadnia umorzenie postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej /art. 59 par. 1 pkt 1 i art. 208 par. 1 Ordynacji podatkowej/. Nie można bowiem, jak stwierdził Sąd "umorzyć czegoś, co już nie istnieje".