Przewłaszczenie nieruchomości w wyniku orzeczenia jej zwrotu nie oddziałuje na sytuację prawną najemcy rzeczy, a w każdym razie orzeczenie zwrotu nieruchomości nie wywiera względem najemcy bezpośredniego skutku w znaczeniu prawnym. W rozumieniu art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ najemca budynku stanowiącego część składową wywłaszczonej nieruchomości nie miał więc interesu prawnego dotyczącego wyniku postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.
Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Związku Harcerstwa Polskiego - Kwatery Głównej w W. na decyzję Wojewody K. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie z dnia 13 czerwca 1995 r., SA/Rz 560/94, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie z dnia 6 lutego 2002 r., SA/Rz 560/94 - oddala rewizję nadzwyczajną.
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie z dnia 6 lutego 2002 r., SA/Rz 560/94, oddalającego skargę /wniosek/ Związku Harcerstwa Polskiego o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem tego Sądu z dnia 13 czerwca 1995 r., SA/Rz 560/94. Pierwszy Prezes SN zarzucił rażące naruszenie prawa przez obrazę: 1/ art. 33 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i art. 28 Kpa w wyniku dokonania interpretacji tych przepisów oraz zawartej w nich kategorii pojęciowej "interes prawny", w oderwaniu od przepisów prawa materialnego regulujących istnienie stosunku najmu w przypadku zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, będącej przedmiotem najmu /w kontekście art. 678 par. 1 Kc, a obecnie również w kontekście art. 138 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, przemawiającymi za udziałem ZHP w postępowaniu jako strony; 2/ art. 41 ust. 2 ustawy o NSA wobec odczytania tego przepisu prawa bez powiązania z art. 33 ust. 1 i 2 oraz art. 41 ust. 1 tej ustawy; 3/ art. 30 ustawy o NSA wobec dokonania odmiennej oceny prawnej w kwestii udziału Związku Harcerstwa Polskiego w sprawie, w stosunku do tej oceny, jaka miała miejsce w wyroku będącym przedmiotem skargi o wznowienie postępowania; a w konsekwencji także 4/ art. 412 par. 2 Kpc w związku z art. 59 ustawy o NSA wobec oddalenia skargi o wznowienie postępowania w okolicznościach nieprzewidzianych tym przepisem, bez merytorycznego rozpoznania skargi i po błędnym uznaniu, iż występujący ze skargą o wznowienie postępowania nie ma legitymacji strony.
Naczelny Sąd Administracyjny, wydając zaskarżony wyrok z dnia 6 lutego 2002 r., podniósł że wyrokiem tego Sądu z dnia 13 czerwca 1995 r., SA/Rz 560/94, uchylono decyzję Wojewody K. z dnia 4 lutego 1994 r. i utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w S. z dnia 8 października 1993 r. w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. W uzasadnieniu tego wyroku z dnia 13 czerwca 1995 r. wyjaśniono, że nieruchomość będąca przedmiotem zwrotu została zbyta przez Marię P. w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. Nieruchomość ta stanowi mienie komunalne Gminy Miasta S. i jest w jej władaniu. Komenda Hufca ZHP w S. jest jedynie najemcą budynku położonego na tej nieruchomości, która nie została wykorzystana na cel określony w umowie sprzedaży z dnia 27 września 1976 r. Sąd administracyjny wyraził stanowisko co do zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r. i wyjaśnił, iż rozliczenia finansowe związane ze zwrotem działki nie mogą stanowić podstawy odmowy zwrotu nieruchomości.
Wnioskiem /skargą/ z dnia 31 sierpnia 2001 r. Związek Harcerstwa Polskiego, reprezentowany przez Naczelnika Głównej Kwatery ZHP, domagał się wznowienia postępowania zakończonego wyrokiem z dnia 13 czerwca 1995 r. Jako podstawę wniosku wskazał art. 401 pkt 2 Kpc i podniósł brak należytej reprezentacji Związku Harcerstwa Polskiego w tej sprawie. Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi Marii P. na decyzję Wojewody K. z dnia 4 lutego 1994 r. W uzasadnieniu wniosku /skargi/ o wznowienie postępowania wyjaśniono, iż występująca w sprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym radca prawny Halina Sz. nie mogła skutecznie reprezentować Związku Harcerstwa Polskiego, gdyż jej pełnomocnictwo zostało podpisane przez osobę nie mającą umocowania do tego rodzaju czynności. Tylko Naczelnik Harcerstwa Polskiego jako jeden z członków Głównej Kwatery ZHP jest upoważniony zgodnie ze statutem obowiązującym od 1990 r. do reprezentowania na zasadzie wyłączności tego stowarzyszenia w sprawach dotyczących majątku organizacji. We wniosku o wznowienie postępowania zakwestionowane zostało również stanowisko NSA w kwestii zbędności nieruchomości na cel określony w umowie sprzedaży z 1976 r.