1. Czynności dokonywane pomiędzy osobą prawną a jej oddziałem nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
2. Sprzedażą w rozumieniu art. 5 ust. 3 ustawy o VAT nie jest odpłatne przekazywanie towarów oraz świadczenie usług przez osobę prawną posiadającemu status podatnika podatku od towarów i usług oddziałowi /zakładowi/ tej osoby prawnej.
3. Wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 33 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.
Sąd Najwyższy - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie ze skargi Dziewiarskiej Spółdzielni Inwalidów "D." Zakładu Pracy Chronionej w K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. w przedmiocie podatku od towarów i usług w miesiącach podatkowych od kwietnia do grudnia 1998 r. po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 lipca 2002 r. rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Ł., z dnia 28 listopada 2000 r. I SA/Łd 1328/00 oddala rewizję nadzwyczajną.
Inspektor Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 31 marca 2000 r. (...), określił Dziewiarskiej Spółdzielni Inwalidów "D." Zakładów, pracy Chronionej w K. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień-grudzień 1998 r., zaległości podatkowe za wyżej wymieniony okres oraz odsetki za zwłokę od tych zaległości.
Izba Skarbowa w Ł., decyzją z dnia 5 lipca 2000 r., (...), po rozpatrzeniu odwołania podatnika, utrzymała w mocy powyższą decyzję.
Z ustaleń Izby Skarbowej wynika, że uchwałą zarządu tej Spółdzielni (...) z dnia 6 marca 1998 r. uruchomiono z dniem 1 marca 1998 r. działalność Biura Handlu Zagranicznego Spółdzielni, funkcjonującego na zasadach zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, jako odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności tego Biura miało być prowadzenie sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółdzielnię na rynki zagraniczne oraz dla odbiorców krajowych opodatkowanych stawką "0" procent podatku VAT. W pkt 5 uchwały Zarządu zawarto jednocześnie postanowienie, że Spółdzielnia produkowane przez siebie wyroby przeznaczone dla odbiorców zagranicznych będzie sprzedawała do Biura Handlu Zagranicznego z podatkiem VAT dla wyrobów dziecięcych - 7 procent, dla wyrobów dla osób dorosłych - 22 procent. Natomiast Biuro Handlu Zagranicznego dokonywałoby eksportu wyrobów jako odrębny podatnik podatku VAT ze stawką "0" procent.
Biuro Handlu Zagranicznego sprowadzało też na polski obszar celny towary w celu przerobu uszlachetniającego, zlecając Spółdzielni wykonanie usług przerobu uszlachetniającego z materiałów stanowiących własność kontrahentów zagranicznych. Spółdzielnia opodatkowywała wykonanie usługi każdorazowo 22 procent stawką podatku VAT - właściwą dla sprzedaży krajowej, lecz jako podmiot korzystający ze zwolnienia określonego w art. 14a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, faktycznie nie dokonywała wpłat należnego podatku. Z kolei dla Biura Handlu Zagranicznego podatek wykazany w wystawionych przez Spółdzielnię fakturach był podatkiem naliczonym. Ponieważ Biuro wykazywało w przeważającej większości sprzedaż eksportową ze stawką "0" procent, podatek, po rozliczeniu z podatkiem należnym, podlegał zwrotowi.
Organy podatkowe obu instancji uznały, że opisana wyżej sytuacja świadczy o nieprawidłowej stawce podatku od towarów i usług naliczonej przez Spółdzielnię z tytułu usług świadczonych na rzecz oddziału. Spółdzielnia spełniała warunki określone w par. 64 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a zatem właściwą stawką podatkową powinna być stawka "0" procent.