Lakoniczne i ogólnikowe uzasadnienie wyroku uchylającego decyzję administracyjną, pozbawiające strony informacji o przesłankach rozstrzygnięcia, a organ administracji także wskazówek co do kierunku dalszego prowadzenia postępowania administracyjnego stanowi rażące naruszenie prawa.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zakładów Tytoniowych (...) na decyzję Izby Skarbowej (...) oraz poprzedzającą ją decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego (...) w przedmiocie wymiaru zobowiązania w podatku od spadków i darowizn na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 4 marca 1996 r. SA/Lu 804/95
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę NSA OZ w Lublinie do ponownego rozpoznania.
Izba Skarbowa w L., decyzją z dnia 17 marca 1995 r. (...) utrzymała w mocy decyzję (...) Urzędu Skarbowego w L. z dnia 2 grudnia 1994 r (...) ustalające Renacie S., Barbarze D. i Lechowi K. wymiar podatku od spadków i darowizn. W motywach tej decyzji Izba Skarbowa podała, że Sąd Rejonowy w L. postanowieniem z dnia 15 grudnia 1989 r. (...) stwierdził, iż spadek po Zbigniewie K. nabyli z mocy ustawy: żona Janina K. w 1/4 części oraz dzieci Alicja B., Marzena T., Renata S., Barbara D. i Lech K. - każde z nich po 3/20 części. Powołane postanowienie uprawomocniło się w dniu 5 stycznia 1990 r. (...) Urząd Skarbowy w L. ustalił skład masy spadkowej na podstawie zeznań podatkowych złożonych przez spadkobierców w dniach 2 i 3 marca 1990 r. W dniu 25 września 1990 r. Alicja B. złożyła zeznanie uzupełniające, potwierdzone do protokołu przez Marzenę T., w którym zgłosiła do masy spadkowej dodatkowo wyroby ze złota o wartości 322.998.000 starych złotych. (...) Urząd Skarbowy w L. ustalił więc wartość spadku na łączną kwotę 420.090.758 starych złotych, jednakże postanowieniem z dnia 3 grudnia 1993 r. zawiesił postępowanie podatkowe na wniosek pozostałych spadkobierców, którzy zaprzeczając istnieniu wspomnianych wyrobów, wskazywali na konieczność wcześniejszego zakończenia sprawy o dział spadku, toczącej się przed Sądem Rejonowym w L.
Ponieważ jednak sprawa działowa nie została zakończona przed upływem roku od zawieszenia postępowania podatkowego, (...) Urząd Skarbowy w L. podjął to postępowanie i projekt wymiaru podatku spadkowego sporządził na podstawie zgromadzonego przez siebie materiału dowodowego, określając łączną wartość spadku - pomniejszoną o zeznane kwoty pogrzebu w wysokości 250.000 starych złotych - na kwotę 419.840.758 starych złotych. Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 1994 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1994 nr 55 poz. 230/ podatek obliczono z uwzględnieniem przysługującego spadkobiercom udziału w masie spadkowej, wymierzając Janinie K. 2.587.000 starych złotych oraz po 734.000 starych złotych pozostałym spadkobiercom.
Podniesiony w odwołaniach Renaty S., Barbary D. i Lecha K. zarzut bezzasadności wliczenia do masy spadkowej wspomnianej wyżej wartości wyrobów ze złota, nie ma - zdaniem Izby Skarbowej - oparcia w materiale dowodowym sprawy. Spadkobiercy nie są bowiem jednomyślni co do składu masy spadkowej. Braku wyrobów ze złota w masie spadkowej nie wykazało też - wbrew twierdzeniom odwołujących się - postępowanie prowadzone przez Prokuraturę Rejonową i Prokuraturę Wojewódzką w L. Umorzenie dochodzenia w sprawie zaboru wyrobów ze złota nie przesądza bowiem o ich nieistnieniu. W odniesieniu do zarzutu Lecha K., kwestionującego ponadto wydanie decyzji wymiarowej przed zakończeniem sprawy o dział spadku, Izba Skarbowa wyjaśniła, że podjęcie zawieszonego postępowania podatkowego i jego zakończenie było konieczne dla uniknięcia przedawnienia kompetencji do wydania decyzji podatkowej - art. 166 Kpa oraz art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.