Dnia 11 stycznia 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 335/18 w sprawie ze skargi D.P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania nagrody rocznej za rok 2005 oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 335/18 oddalił skargę D.P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 21 grudnia 2017 r. nr 98 w przedmiocie odmowy przyznania nagrody rocznej za rok 2005.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Z akt sprawy wynika, że D.P. podaniem z dnia 31 stycznia 2017 r., powołując się na wyroki Sądu Rejonowego w B. z dnia 6 maja 2016 r. sygn. akt III K 1275/06 oraz Sądu Okręgowego w B. z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt VII Ka 818/16, a także postanowienie Sądu Rejonowego w B., Wydział III Karny z dnia 5 marca 2015 r. sygn. akt III K 223/15, wystąpił o wypłatę m.in. nagród rocznych za okres zawieszenia go w czynnościach służbowych i okres tymczasowego aresztowania.
Komendant Główny Policji decyzją z dnia 24 października 2017 r. nr 82, na podstawie art. 110 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, ze zm.) w zw. z art. 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 158, poz. 1122) oraz § 1, § 2 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 i § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 86, poz. 789, ze zm.), odmówił przyznania nagrody rocznej za 2005 r. D.P. (do dnia 3 kwietnia 2007r. [...]).
Następnie Komendant Główny Policji decyzją z dnia 21 grudnia 2017 r. nr 98, po rozpatrzeniu wniosku D.P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji podał, że Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia 31 marca 2006 r. nr 2954 zawiesił postępowanie w sprawie ustalenia D.P. prawa do nagrody rocznej za rok 2005 - do czasu zakończenia postępowania karnego. W uzasadnieniu tego rozkazu organ wskazał, że w toku prowadzonego w Prokuraturze Okręgowej w K. śledztwa o sygn. akt V Ds. 89/04/s zgromadzono materiał dowodowy uzasadniający przedstawienie D.P. w dniu 4 stycznia 2005 r. zarzutu popełnienia przestępstwa umyślnego, ściganego z oskarżenia publicznego, tj. art. 18 § 2 Kk w zw. z art. 266 § 2 Kk i art. 231 § 1 Kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 Kk w zw. z art. 12 Kk. Ponadto wobec wyżej wymienionego policjanta w dniu 4 stycznia 2005 r. zostały zastosowane środki zapobiegawcze w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych i zakazu opuszczania kraju. W związku z faktem, że D.P. od dnia 4 stycznia 2005 r. do końca 2005 roku pozostawał zawieszony w czynnościach służbowych, brak było podstaw do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w przedmiocie przyznania lub odmowy przyznania mu nagrody rocznej za ten rok. Zgodnie z § 8 ust. 1 ówcześnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg, postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień do nagrody rocznej podlegało zawieszeniu na okres toczącego się przeciwko policjantowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana.