Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) sędzia del. WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Wa 1662/20 w sprawie ze skargi M.C. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia 15 czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczenia mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego [...] z dnia 24 lutego 2020 r., nr [...]; 3. zasądza od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz skarżącego kwotę 737 (siedemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 18 lutego 2021 r., II SA/Wa 1662/20 oddalił skargę M.C. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z 15 czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczenia mieszkaniowego.
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym sprawy.
M.C. (dalej: "skarżący") 16 marca 2017 r. złożył do Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego [...] (dalej "Dyrektor", lub "organ pierwszej instancji") wniosek o wypłatę świadczenia mieszkaniowego, które zostało mu przyznane od 1 marca 2017 r. i wypłacane comiesięcznie do 31 maja 2017 r. (w łącznej kwocie 1 620,00 zł). Następnie w związku z kolejnym wnioskiem z 7 czerwca 2017 r., z uwagi na wyznaczenie skarżącego na stanowisko służbowe w garnizonie D., organ pierwszej instancji wypłacał skarżącemu świadczenie mieszkaniowe od 1 czerwca 2017 r. do 30 listopada 2019 r. (w łącznej kwocie 14 400,00 zł).
8 stycznia 2020 r. organ pierwszej instancji powziął informację, że skarżący, będąc funkcjonariuszem Policji, na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji [...] nr [...] z 16 marca 2009 r., otrzymał pomoc finansową na uzyskanie domu jednorodzinnego w wysokości 16 512,00 zł.
W tak ustalonych okolicznościach faktycznych sprawy Dyrektor, pismem z 14 stycznia 2020 r., wezwał skarżącego do zwrotu nienależnie wypłaconego świadczenia mieszkaniowego za okres od 1 marca 2017 r. do 30 listopada 2019 r. w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania.
Wobec braku uiszczenia przez skarżącego żądanej kwoty, Dyrektor wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie, a następnie decyzją nr [...] z 24 lutego 2020 r. orzekł o obowiązku zwrotu przez skarżącego kwoty 16 020,00 zł, tytułem nienależnie wypłaconego świadczenia mieszkaniowego za okres od 1 marca 2017 r. do 30 listopada 2019 r.
Organ pierwszej instancji stwierdził, że wypłata świadczenia mieszkaniowego na rzecz skarżącego następowała pomimo, iż nie przysługiwało mu prawo do zakwaterowania z uwagi na fakt skorzystania z jednej z form pomocy z wykorzystaniem środków publicznych, o której mowa w art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2356 ze zm., dalej: "ustawa o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP").
W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego Prezes Agencji Mienia Wojskowego (dalej: "Prezes AMW" lub "organ odwoławczy") decyzją z 15 czerwca 2020 r., nr [...] utrzymał w mocy powyższą decyzję organu pierwszej instancji.
Prezes AMW podniósł, że w rozpoznawanej sprawie poza sporem pozostaje, że skarżący, będąc funkcjonariuszem Policji, na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji [...] nr [...] z 16 marca 2009 r. otrzymał pomoc finansową na uzyskanie domu jednorodzinnego w wysokości 16 512,00 zł.
Zdaniem organu odwoławczego, zaistniała negatywna przesłanka wypłacenia skarżącemu świadczenia mieszkaniowego. Sposób sformułowania w art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP "nie przysługuje prawo do zakwaterowania" oraz ogólne określenie negatywnych przesłanek realizacji prawa do zakwaterowania, z uwzględnieniem celowościowej i systemowej interpretacji ww. przepisów pozwala na wniosek, że tak wyjątkowe prawo, jak prawo do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych żołnierza (rodziny żołnierza) można wykorzystać tylko jeden raz. Zamierzeniem ustawodawcy w art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP było bowiem wyłączenie z powyższego uprawnienia osób, które już skorzystały z pomocy Państwa (ze środków publicznych) na cele mieszkalne.