Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego w przedmiocie odmowy przyznania kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Mienia Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2020 r. sygn. akt II SA/Wa 917/20 w sprawie ze skargi S.D na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania kwatery albo innego lokalu mieszkalnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 917/20, po rozpoznaniu skargi S.D. (dalej: skarżąca) na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, w pkt 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...]; oraz w pkt 2. zasądził od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz S.D. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że w dniu 28 sierpnia 2019 r. skarżąca wystąpiła o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego. Do wniosku załączyła rozkaz personalny Dowódcy 12 Wielkopolskiej Brygady Obrony Terytorialnej z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] o wyznaczeniu z dniem 26 sierpnia 2019 r. na stanowisko służbowe oraz kontrakt z dnia [...] sierpnia 2019 r. [...], z którego wynika, że wcześniej pełniła służbę w Policji.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. Dyrektor OR AMW w Poznaniu odmówił skarżącej przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego.

W uzasadnieniu organ wskazał, że małżonek strony, będąc funkcjonariuszem Policji, skorzystał w 2017 r. z pomocy finansowej na zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (współwłasność z małżonką). Z uwagi na odejście ze służby przed upływem 10 lat od jej rozpoczęcia, zobowiązany został do częściowego zwrotu pomocy finansowej, którego dokonał.

Następnie organ przywołał treść art. 24 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 i 6 ustawy o zakwaterowaniu (...). Wskazał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że w przypadku zbiegu uprawnień funkcjonariuszy lub żołnierzy pomoc finansowa przysługuje tylko raz i co więcej tylko raz w rodzinie. W niniejszej sprawie oznacza to, że prawo do lokalu mieszkalnego strony zostało docelowo zrealizowane przy udziale pomocy Państwa, poprzez udzielenie jej mężowi pomocy finansowej. Zatem ponowne ubieganie się o realizację takiego prawa z racji wstąpienia do zawodowej służby wojskowej nie jest uprawnione. Zarówna osoba, która skorzystała z pomocy finansowej, jak i małżonek takiej osoby do czasu pozostawania w związku małżeńskim, tracą uprawnienia podstawowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o zakwaterowaniu (...).

Po rozpoznaniu odwołania skarżącej, decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. Prezes AMW utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję

W uzasadnieniu powołał treść art. 21 ust. 1 i 2, ust. 6 i ust. 7 ustawy o zakwaterowaniu (...) wskazując, że małżonek strony przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej był funkcjonariuszem Policji i otrzymał pomoc finansową na zakup lokalu mieszkalnego. W tak ustalonym stanie faktycznym istotą sprawy jest wykładnia art. 21 ust. 6 pkt 4 w związku z art. 21 ust. 4 ww. ustawy. Przepis ten zawiera zakaz przydziału lokalu gdy żołnierz zawodowy otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 ze zm.). W ocenie Prezesa AMW, niezależnie od obecnie użytego nazewnictwa określającego wsparcie żołnierzy w zabezpieczeniu potrzeb mieszkaniowych i odesłania w pkt 4 art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu (...) jedynie do pomocy finansowej określonej przepisami ustawy o zakwaterowaniu z 1976 r., wszystkie ww. formy służą wsparciu w zabezpieczeniu potrzeb mieszkaniowych. Pojęcie "pomoc finansowa" należy interpretować szeroko, odnosząc je także do pomocy udzielonej innym formacjom mundurowym. Jeżeli zatem - analogicznie jak w ustawach o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP - celem regulacji dotyczących mieszkań funkcjonariuszy Policji jest to, ażeby policjant mógł zrealizować prawo do lokalu mieszkalnego poprzez przydział takiego lokalu, a w razie jego braku wypłatę pomocy finansowej (art. 88 i art. 94 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz. U. z 2019r., poz. 161 ze zm.), to koniecznym było uwzględnienie faktu, że prawo strony do lokalu, zostało zrealizowane. Przyznanie ww. pomocy finansowej oznacza bowiem, że na gruncie ustawy o Policji funkcjonariusz ten oraz jego małżonek traktowany jest jako osoba, której potrzeby mieszkaniowe zostały definitywnie zaspokojone.

Strona 1/9