Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego w przedmiocie odmowy przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego
Sentencja

Dnia 9 grudnia 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Mienia Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1720/20 w sprawie ze skargi M.C. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek M.C. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6211 Przydział i opróżnienie lokalu mieszkalnego oraz kwatery tymczasowej w służbach mundurowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Agencja Mienia Wojskowego
Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 stycznia 2021 r., sygn. akt II SA/Wa 1720/20, po rozpoznaniu skargi M.C. (dalej: skarżący) na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego, w pkt 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego w Warszawie Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] maja 2020 r. nr [...]; oraz w pkt 2. zasądził od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz skarżącego kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że skarżący wnioskiem z dnia 1 lutego 2020 r. wystąpił do Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w Warszawie o przydział kwatery lub innego lokalu mieszkalnego. W toku postępowania ustalono, że skarżący jest żołnierzem zawodowym służby kontraktowej.

Z akt sprawy wynika, że przed rozpoczęciem służby wojskowej wnioskodawca był funkcjonariuszem Straży Granicznej w [...]. Jego małżonka, będąc również funkcjonariuszem Straży Granicznej w [...], otrzymała na podstawie decyzji Komendanta Nadwiślańskiego Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w kwocie 8.316,00 zł.

Organ odwoławczy stwierdził, że istota sprawy sprowadza się do wykładni art. 21 ust. 6 pkt 4 w związku z art. 21 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu. Przepis ten zawiera zakaz przydziału lokalu, gdy żołnierz zawodowy lub jego małżonek otrzymali pomoc finansową wypłacaną w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 5 poz. 19, z późn. zm.). Przyznanie pomocy finansowej miało na celu pomoc w zabezpieczeniu potrzeb mieszkaniowych żołnierza i jego rodziny i było, obok przydziału kwatery stałej, trwałą realizacją prawa do zakwaterowania. Od 1 stycznia 1996 r. obowiązuje ustawa o zakwaterowaniu, na podstawie której zastąpiono pomoc finansową - ekwiwalentem pieniężnym w zamian za rezygnację z kwatery. Przy kolejnej nowelizacji ustawy o zakwaterowaniu, w 2004 r. ustawodawca zrezygnował z wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery. Wówczas została wprowadzona kolejna forma finansowa zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych przysługująca żołnierzowi, ale po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, o ile nabył prawo do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej - odprawa mieszkaniowa.

Zaznaczył, że analogicznie jak w ustawie o zakwaterowaniu jeżeli celem regulacji dotyczących mieszkań funkcjonariuszy Straży Granicznej jest to, by funkcjonariusz miał zrealizowane prawo do lokalu mieszkalnego poprzez przydział takiego lokalu, a w razie jego braku wypłatę pomocy finansowej na jego uzyskanie, to koniecznym było uwzględnienie faktu, że prawo małżonki skarżącego do lokalu, jako funkcjonariusza Straży Granicznej w Warszawie, zostało zrealizowane. Przyznanie pomocy finansowej oznacza bowiem, że na gruncie ustawy o Straży Granicznej funkcjonariusz ten traktowany jest jako osoba, której potrzeby mieszkaniowe zostały definitywnie zaspokojone. Zatem ubieganie się przez skarżącego o realizację prawa do zakwaterowania w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego nie jest uprawnione. Z art. 21 ust. 6 ustawy o zakwaterowaniu wynika, że żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania, jeżeli on sam lub jego małżonek kiedykolwiek wcześniej skorzystali z jednej z form zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, o których mowa w tym przepisie. Uzyskanie pomocy finansowej przez małżonka żołnierza zawodowego stanowi zatem negatywną przesłankę do realizacji prawa do zakwaterowania w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, a zatem jest objęta przepisem art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6211 Przydział i opróżnienie lokalu mieszkalnego oraz kwatery tymczasowej w służbach mundurowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Agencja Mienia Wojskowego