Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi L.G. i M.G. na rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego nr [...] w przedmiocie zmiany rozporządzenia w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Wielkopolskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Po 426/20 w sprawie ze skargi L.G. i M.G. na rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zmiany rozporządzenia w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Wojewody Wielkopolskiego na rzecz L.G. i M.G. solidarnie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2020 r., sygn. akt II SA/Po 426/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na skutek skargi L.G. i M.G. na rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie zmiany rozporządzenia w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody stwierdził nieważność zaskarżonego aktu w całości (pkt I) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania (pkt II).

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Wojewoda Wielkopolski i w skardze kasacyjnej zarzucił mu na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów:

1. art. 138 ust. 3, art. 123 ust. 1, art. 133 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2018 r., poz. 2268 oraz Dz.U. z 2019 r., poz. 125, 534, 1495 i 2170), poprzez ich błędną wykładnię, w wyniku której Sąd przyjął, że istniała konieczność przedłożenia zaktualizowanej dokumentacji hydrogeologicznej, tymczasem znajdująca się w aktach sprawy dokumentacja posiada w pełni walor aktualności, gdyż nie nastąpiły zmiany w pracy i funkcjonowaniu ujęcia wody;

2. art. 2, art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 64 ust. 1-3 Konstytucji poprzez ich błędną wykładnię i w konsekwencji przyjęcie przez Sąd, że została naruszona zasada proporcjonalności, gdy w rzeczywistości Wojewoda Wielkopolski ważąc dwie wartości, a mianowicie prawo właściciela do prowadzenia działalności gospodarczej (jej rozszerzenia) oraz dobro powszechne, jakim jest prawo do korzystania z wody pitnej bez obawy (nawet potencjalnego) jej zanieczyszczenia słusznie uznał, że druga wartość (dobro ogólne) stanowi wartość nadrzędną, czego odzwierciedleniem jest wydanie rozporządzenia;

3. art. 1 ust. 2 i art. 10a Dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 175) poprzez ich zastosowanie i przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie Wojewoda Wielkopolski obowiązany był zapewnić społeczeństwu udział w sposób analogiczny do tego, który przewidziany jest w przepisach ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2020 r., poz. 283 ze zm.), dalej: "u.i.o.ś.", gdy tymczasem przepisy u.i.o.ś. nie przewidują konieczności zapewnienia takiego udziału przed wydaniem rozporządzenia ustanawiającego strefę.

W oparciu o przytoczone zarzuty wniósł o uchylenie wyroku w całości i rozpoznanie skargi przez jej oddalenie, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Ponadto oświadczył, iż zrzeka się rozprawy.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej organ wskazał, iż dokumentacja hydrologiczna została wykonana w 2013 r. na gruncie obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji hydrogeologicznej i dokumentacji geologiczno-inżynierskiej (Dz.U. z 2011 r., Nr 291, poz. 1714) oraz zatwierdzona została decyzją Marszałka Województwa Wielkopolskiego i stanowiła podstawę do ustanowienia (rozporządzeniem nr [...] Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w [...] z dnia [...] listopada 2014 r.) strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej Nr [...] w m. [...]. Skarżący kasacyjnie wyjaśnił, iż zarówno art. 138 ust. 3, jak i 133 ust. 3 Prawa wodnego nie zawierają nakazu wykonywania ponownej dokumentacji hydrogeologicznej, ani też jej uzupełniania, w przypadku gdy ujęcie wody posiada już wykonaną i zatwierdzoną dokumentację hydrogeologiczną, a właściciel ujęcia występuje tylko z wnioskiem o zmianę ustanowionej już strefy ochronnej. W konsekwencji, zdaniem Wojewody w niniejszej sprawie nie istnieje wymagany prawem obowiązek wskazujący na konieczność przedstawienia dokumentacji (dodatku do dokumentacji hydrologicznej), która po zatwierdzeniu przez właściwy organ administracji geologicznej, byłaby przedłożona wraz z wnioskiem o zmianę rozporządzenia. Dalej wywodził, iż przepis ten wskazuje jedynie, że dokumentacja powinna zawierać ustalenia dotyczące sfery ochrony pośredniej ujęcia.

Strona 1/8