Skarga kasacyjna na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 października 2020 r., sygn. akt IV SAB/Wa 630/20 w sprawie ze skargi D.B. na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia odwołania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz D.B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 22 października 2020 r., sygn. akt IV SAB/Wa 630/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na skutek skargi D.B. (skarżący) na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpatrzenia odwołania zobowiązał organ do rozpatrzenia odwołania skarżącego od decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z [...] marca 2019 r. Nr [...] - w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1), stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności w rozpatrzeniu odwołania (pkt 2), stwierdził, że bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 3) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego (pkt 4).

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska i w skardze kasacyjnej zarzucił mu na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. art. 141 § 4 w zw. z art. 133 § 1 p.p.s.a., poprzez nienależyte sporządzenie uzasadnienia wyroku, co przejawia się w nie odniesieniu się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie do treści dokumentu, w którym Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska poinformował wnoszącego podanie o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania z powodu przyczyn tam określonych - co miało w sprawie kluczowe znaczenie dla oceny, czy w sprawie istnieje zarzucana organowi bezczynność, i w konsekwencji nierozpoznanie istoty sprawy;

2. art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 61 § 3 i art. 63 § 2 w zw. z art. 64 § 2 k.p.a., poprzez ocenę, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska dopuścił się bezczynności w rozpatrzeniu odwołania, w sytuacji, gdy postępowanie odwoławcze nie zostało wszczęte z uwagi na nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braków formalnych podania;

3. art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. 64 § 2 k.p.a. oraz w zw. z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz.U. z 2018 r., poz. 404), dalej: "ustawa przesyłowa", poprzez uznanie, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska pozostaje w bezczynności i powinien rozpoznać odwołanie, pomimo, że organ prawidłowo pozostawił podanie bez rozpoznania na skutek nieuzupełnienia wniosku w zakresie określonym w wezwaniu, zgodnie z wymogami ustawy.

W oparciu o przytoczone zarzuty organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie skargi. Jednocześnie zwrócił się o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Ponadto oświadczył, iż zrzeka się rozprawy.

Strona 1/7