Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego w przedmiocie przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 671/20 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...]; 2. zasądza od Prezesa Agencji Mienia Wojskowego na rzecz K. S. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/11

Wyrokiem z 16 czerwca 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 671/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. S. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...], w przedmiocie przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Skarżący jest żołnierzem zawodowym służby kontraktowej. Na podstawie rozkazu personalnego z [...] października 2019 r. wyznaczono go na stanowisko służbowe w Wydziale Żandarmerii Wojskowej w B. Podaniem z 6 listopada 2019 r. skarżący zwrócił się do Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w Olsztynie o przydział kwatery albo innego lokalu mieszkalnego.

Decyzją z [...] grudnia 2019 r. Dyrektor odmówił skarżącemu przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego. Organ ustalił, że wnioskodawca przed rozpoczęciem służby wojskowej był funkcjonariuszem Policji. W toku postępowania skarżący poinformował, że na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji w P. z [...] grudnia 2011 r. otrzymał pomoc finansową na zakup lokalu mieszkalnego w E. (przy ul. [...]) - w kwocie 8 530,00 zł. Wobec tego faktu organ pierwszej instancji wydał decyzję odmowną.

Decyzją z [...] stycznia 2020 r. Prezes Agencji Mienia Wojskowego, po rozpoznaniu odwołania skarżącego, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu powołał się na art. 21 ust. 1, 2 oraz 6 ustawy z 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2356 ze zm.; zwanej dalej "ustawą o zakwaterowaniu"). Wskazał, że art. 21 ust. 6 pkt 1-5 tej ustawy zawiera katalog negatywnych przesłanek, które wyłączają możliwość realizacji prawa do zakwaterowania (w tym do przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego). Żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania m.in. jeżeli on lub "otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 oraz z 1994 r. Nr 10, poz. 36)" (pkt 4). Z kolei ust. 10 stanowi, że prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej przysługuje żołnierzowi zawodowemu, jeżeli on lub jego małżonek w miejscowości, w której pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej nie skorzystał z uprawnień, o których mowa w ust. 6, albo on lub jego małżonek nie posiada w tej miejscowości lokalu mieszkalnego wybudowanego lub nabytego z wykorzystaniem uprawnień, o których mowa w ust. 6.

Organ ustalił, że bezspornie wnioskodawca przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej był funkcjonariuszem Policji i otrzymał pomoc finansową na zakup lokalu mieszkalnego. Istota sprawy sprowadzała się więc do wykładni przepisu art. 21 ust. 6 pkt 4 w zw. z art. 21 ust. 4 ustawy o zakwaterowaniu. Przepis ten zawiera zakaz przydziału lokalu, gdy żołnierz zawodowy otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej do 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z o zakwaterowaniu sił zbrojnych z 1976 r. Ustawa ta określała, że pomoc finansowa (w zabezpieczeniu potrzeb mieszkaniowych żołnierza i jego rodziny) przysługiwała żołnierzom pełniącym zawodową służbę wojskową jako służbę stałą i była przyznawana ze środków budżetu Państwa. Od 1 stycznia 1996 r. obowiązuje ustawa o zakwaterowaniu, w której zastąpiono pomoc finansową ekwiwalentem pieniężnym w zamian za rezygnację z kwatery. Przy kolejnej nowelizacji ustawy o zakwaterowaniu (w 2004 r.) ustawodawca zrezygnował z wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery, zaś wprowadzono wówczas kolejną formę finansowego zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych żołnierzy - ale po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, o ile nabył prawo do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej (odprawa mieszkaniowa).

Strona 1/11