Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 grudnia 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 486/19 w sprawie ze skargi R. K. na orzeczenie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Lublinie z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 30 grudnia 2019 r., sygn. akt III SA/Lu 486/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę R. K. na orzeczenie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Lublinie z [...] czerwca 2019 r., nr [...], w przedmiocie zwolnienia ze służby.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
R. K. został przyjęty do Służby Więziennej 1 listopada 2009 r.
i mianowany do służby stałej 1 października 2012 r. Aktualnie zajmuje stanowisko służbowe - starszy strażnik.
W dniu [...] czerwca 2018 r. Kierownik Działu Ochrony Zakładu Karnego w Z. wydał opinię służbową, w której stwierdził nieprzydatność R. K. do służby. Pismem z 2 lipca 2018 r. strona złożyła wniosek o zmianę opinii. Wniosek ten został rozpatrzony odmownie. Postanowieniem z [...] lipca 2018 r. Dyrektor Zakładu Karnego utrzymał w mocy zaskarżoną opinię.
Druga opinia sporządzona została po upływie 6 miesięcy (2 stycznia 2019 r.) i ponownie stanowiła o niewywiązywaniu się R. K. z obowiązków służbowych i o nieprzydatności strony na zajmowanym stanowisku. Nie zgadzając się z tą opinią, pismem z 15 stycznia 2019 r., strona złożyła wniosek o jej zmianę. Wniosek strony został rozpatrzony odmownie. Postanowieniem z [...] stycznia 2019 r. Dyrektor Zakładu Karnego utrzymał w mocy zaskarżoną opinię służbową.
W dniu 23 stycznia 2019 r. Dyrektor Zakładu Karnego w Z. wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia R. K. ze służby w związku z niewywiązywaniem się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonym w dwóch kolejnych opiniach, między którymi upłynęło 6 miesięcy.
Decyzją personalną nr [...], z [...] marca 2019 r. wydaną w trybie art. 96 ust. 2 pkt 1 ustawy o Służbie Więziennej, Dyrektor Zakładu Karnego w Z. -- zwolnił skarżącego ze służby z dniem 30 marca 2019 r.
Decyzją z [...] czerwca 2019 r. Dyrektor Okręgowy Izby Więziennej w Lublinie utrzymał w mocy ww. decyzję personalną. W uzasadnieniu wskazał, że R. K. otrzymał dwie opinie służbowe, między którymi upłynęło 6 miesięcy, tj. za okresy: od 23 września 2016 r. do [...] czerwca 2018 r. oraz od [...] czerwca 2018 r. do 2 stycznia 2019 r., stwierdzające niewywiązywanie się przez niego z obowiązków służbowych i w związku z tym nieprzydatność na zajmowanym stanowisku. W obu opiniach przede wszystkim zwrócono uwagę na niewykorzystywanie przez stronę posiadanych umiejętności, z uwzględnieniem znajomości obowiązujących przepisów i procedur oraz ich stosowanie, zasobu wiadomości i umiejętności pozwalających na wywiązywanie się z obowiązków i realizację zadań służbowych na zajmowanym stanowisku. Zarzucono mu również brak analitycznego myślenia, umiejętności oceny wartości informacji, ich źródeł i wyboru oraz interpretowania i wyciągania wniosków oraz samodzielności z uwzględnieniem umiejętności działania bez angażowania innych osób oraz konieczności nadzoru przełożonych. Stwierdzono, iż w sytuacjach kryzysowych strona sobie nie radzi, wykazuje nieumiejętność stanowczego i zdecydowanego działania w sytuacjach nietypowych, gdy nie wystarczają obowiązujące (standardowe) procedury postępowania, niedostateczną odporność na stres i opanowanie emocjonalne oraz umiejętność dostosowania działań do szybko zmieniających się warunków i sytuacji. W drugiej opinii dodatkowo jeszcze zarzucono stronie nieprzestrzeganie etyki zawodowej i zdyscyplinowania, z uwzględnieniem zasad wynikających ze złożonego ślubowania. Organ odwoławczy uznał, że dwukrotna negatywna ocena R. K. na zajmowanym stanowisku służbowym dyskwalifikuje stronę z dalszego pozostawania w służbie. Bez wątpienia, przywołane w zaskarżonej decyzji zachowania strony nie mogą być tolerowane w służbie, ani z nią identyfikowane. Zagrażają bezpieczeństwu jednostki penitencjarnej, funkcjonariuszy i osób pozbawionych wolności.