Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i Stowarzyszenia [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1857/18 w sprawie ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 11 kwietnia 2018 r. nr DOOŚ-DŚI.4210.23.2017.AB.18 w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargi kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1857/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznając skargę V. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (skarżąca) na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 11 kwietnia 2018 r. nr DOOŚ-DŚI.4210.23.2017.AB.18 w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego, uchylił zaskarżoną decyzję (pkt 1) i zasądził zwrot kosztów postępowania (pkt 2).
Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska i w skardze kasacyjnej zarzucił mu:
I. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy tj.:
1) art. 133 § 1 p.p.s.a., w zakresie w jakim Sąd pominął przy ocenie zaskarżonej decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska treść uzasadnienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku w części, w której organ I instancji w motywach swojego rozstrzygnięcia wskazał, że w związku z wpłynięciem pisma informującego o zmianie spółki zarządzającej przedsięwzięciem wnioskodawcą o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest V. sp. z o.o.;
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 73 ust 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2018 r., poz. 2081 ze zm.), dalej "u.i.o.ś.", poprzez uznanie, że oświadczenie woli V. sp. z o.o., o tym, że "zmienił się wnioskodawca (...)", złożone wspólnie z wnioskodawcą (V.1 sp. z o.o.) na żądanie którego wszczęto postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, stanowiło "nowy wniosek Spółki V." pomimo, że do oświadczenie to nie spełniało wymagań art. 73 ust. 1 u.i.o.ś.;
3) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w zw. z art. 141 § 4 p.p.s.a., poprzez uchylenie decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na skutek błędnego przyjęcia przez Sąd, że rozstrzygniecie organu odwoławczego odnosiło się postępowania organu I instancji prowadzonego w stosunku do V. sp. z o.o., podczas gdy z uzasadnienia decyzji Generalnego Dyrektora, w sposób jednoznaczny wynikało, że czynności Regionalnego Dyrektora podejmowane w stosunku do V. sp. z o.o. zmierzające do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie miały w ocenie organu odwoławczego podstaw w ramach prowadzonego postępowania, a postępowanie w sprawie z wniosku V.1 sp. z o.o. stało się bezprzedmiotowe, czego Sąd nie wyjaśnił w uzasadnieniu;