Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Międzynarodowego Portu Lotniczego im. [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 793/21 oddalającego sprzeciwy Międzynarodowego Portu Lotniczego im. [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] oraz M. S. od decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2021 r. Nr [...] w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie strona 1/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 września 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 793/21, oddalił sprzeciwy Międzynarodowego Portu Lotniczego im. [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] oraz M. S. od decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2021 r. Nr [...], w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.

Jak wskazał Sąd pierwszej instancji Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] - dalej: "RDOŚ", decyzją z dnia [...] września 2019 r., znak: [...], określił środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia pod nazwą: "Budowa nowej drogi startowej na lotnisku [...]" w wariancie północnym.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, po rozpoznaniu wniesionych od powyższej decyzji odwołań, wskazaną na wstępie decyzją z dnia [...] kwietnia 2021 r., na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. uchylił orzeczenie organu I instancji i sprawę przekazał temu organowi do ponownego rozpatrzenia. W ocenie organu:

- w zakresie wariantowania - doszło do naruszenia art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 K.p.a. w zw. z art. 66 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2016 r. poz. 353, ze zm.) - dalej: "u.o.o.ś.", oraz art. 6, art. 8 § 1 i art. 25 § 2 w zw. z art. 24 § 4 K.p.a. przez oparcie rozstrzygnięcia o wadliwie zgromadzony materiał dowodowy, w szczególności raport, pozbawiony analizy wariantowej i postanowienie RDOŚ w [...] z dnia [...] października 2016 r. o zakresie raportu, wydane w stanie stronniczości i braku obiektywizmu, przez organ podlegający wyłączeniu, z przekroczeniem uprawnień w zakresie czynności niecierpiących zwłoki w związku z interesem społecznym lub ważnym interesem stron. Organ wskazał przy tym, że konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy, (ocena czy planowane przedsięwzięcie może być realizowane we wnioskowanym wariancie czy też, w oparciu o wyniki oceny oddziaływania na środowisko, konieczne jest wskazanie wariantu innego spośród zaproponowanych, na podstawie art. 81 ust. 1 u.o.o.ś), ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. W tym zakresie organ I instancji rozpoznając sprawę ponownie powinien przede wszystkim uzupełnić braki w raporcie w zakresie opisu wariantów, dbając by ujęte zostały w nim i dokładnie opisane: wariant wnioskowany, racjonalny wariant alternatywny i wariant najkorzystniejszy dla środowiska. Wariant alternatywny musi być z kolei wariantem racjonalnym, a więc w pełni wykonalnym. Wszelkie warunki jego realizacji, jeżeli takowe istnieją (a w przedmiotowej sprawie istnieją) winny zostać spełnione albo chociaż ich spełnienie winno zostać uprawdopodobnione. Następnie w raporcie powinny zostać określone, a przez organ I instancji wnikliwie zweryfikowane, przewidywane oddziaływania na środowisko wariantów poddawanych analizie (por. wymogi z art. 66 ust. 1 pkt 6 u.o.o.ś). Przy czym oddziaływanie na środowisko wariantu alternatywnego i najkorzystniejszego dla środowiska winno zostać przenalizowane w zakresie tych samych komponentów środowiska i w tym samym stopniu szczegółowości co wariant inwestycyjny. Sprowadza się to zatem do określenia przewidywanego oddziaływania na komponenty w szczególności wymienione w art. 66 ust. 1 pkt 7 u.o.o.ś. Dopiero tak uzupełniony raport może zostać poddany opiniowaniu i uzgodnieniu z organami współdziałającymi oraz udostępniony w ramach udziału społeczeństwa. Wynik przeprowadzonej oceny oddziaływania na środowisko organ ma zaś obowiązek przedstawić w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, a w jego sentencji poprawnie wskazać wariant wybrany do realizacji.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska