Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zarządu Dzielnicy Praga Północ m.st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 973/18 w sprawie ze skargi B. P. i G. P. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Praga Północ m.st. Warszawy z dnia 20 kwietnia 2018 r. nr 9725/2018 w przedmiocie skreślenia z listy osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 973/18 po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. P. i G. P. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Praga Północ m.st. Warszawy z 20 kwietnia 2018 r. nr 9725/2018 w przedmiocie skreślenia z listy osób zakwalifikowanych do zawarcia umowy najmu, na podstawie art. 147 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) dalej "p.p.s.a." stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżona uchwała została podjęta z oczywistym naruszeniem § 27 ust. 1 i 2 uchwały nr LVIII/1751/2009 Rady m.st. Warszawy w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Woj. Maz. z 2009 r. nr 132 poz. 3937 ze zm.), zwanej dalej "uchwałą nr LVIII/1751/2009". Jakkolwiek w sprawie nie miały zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące wydawania decyzji, to obowiązkiem organu wydającego sporne rozstrzygnięcie było podejmowanie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy. W ocenie Sądu § 27 ust. 1 i 2 uchwały nr LVIII/1751/2009, przewidujący przesunięcie osoby na koniec listy albo skreślenie jej z listy, posługuje się zwrotem "może", a więc organ nie ma obowiązku zastosowania ww. przepisu.
Zdaniem WSA w Warszawie z uzasadnienia zaskarżonej uchwały nie wynika, że odmowa przyjęcia przez skarżących czterech propozycji przyjęcia lokali była nieuzasadniona. Organ nie uwzględnił okoliczności, że skarżący są osobami niepełnosprawnymi, a więc złożone propozycje najmu lokali powinny uwzględniać ich szczególne potrzeby. Skarżący odnieśli się do wszystkich złożonych propozycji i uzasadnili odmowę ich przyjęcia. Organ niesłusznie zaniechał analizy podanych przez skarżących powodów odmowy przyjęcia lokali, związanych m.in. z brakiem łazienki i możliwości jej wydzielenia, zagrzybieniem i złym stanem technicznym.
Wobec powyższego Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem § 27 ust. 2 i ust. 1 uchwały nr LVIII/1751/2009, co uzasadniało stwierdzenie jej nieważności.
Skargę kasacyjną złożył Zarząd Dzielnicy Praga Północ m.st. Warszawy, zaskarżając powyższy wyrok w całości. Zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię albo niewłaściwe zastosowanie, tj.:
a) § 27 ust. 1 i 2 uchwały nr LVIII/1751/2009 przez błędne uznanie, że przepis ust. 2 dopuszcza możliwość swobodnego działania organu wobec osoby odmawiającej przyjęcia dwóch propozycji lokali, która wyraża się zarówno możliwością kontynuowania dalszej procedury poszukiwania odpowiedniego lokalu, jak i możliwością skreślenia osoby oczekującej z listy,
b) § 27 ust. 1 i 2 uchwały nr LVIII/1751/2009 przez błędne uznanie, że organ nie podołał obowiązkowi ustalenia i oceny stanu faktycznego w taki sposób, aby była możliwa ocena o zaistnieniu przesłanek materialnoprawnych sformułowanych w tym przepisie oraz że nie zbadał w sposób wnikliwy i wszechstronny przesłanek skreślenia z listy.