Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Teresa Zyglewska sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 699/18 w sprawie ze skargi S.L. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 29 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zagospodarowania odpadu oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 4 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S.L. (dalej: skarżący) na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 29 grudnia 2017 r. w przedmiocie zobowiązania do zagospodarowania odpadu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem 25 października 2017 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska zobowiązał skarżącego do zastosowania procedur określonych w art. 24 ust. 3 rozporządzenia Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczenia odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z dnia 12 lipca 2006 r. ze zm.), przez zagospodarowanie odpadu o kodzie 16 01 04 * w postaci pojazdu marki [...], o wskazanym numerze identyfikacyjnym nadwozia, wysłanego z terytorium USA na terytorium Polski - przez przedsiębiorcę prowadzącego stację demontażu pojazdów, posiadającego decyzję właściwego organu w zakresie gospodarki odpadami, wymaganej w związku z prowadzeniem stacji demontażu pojazdów. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ powołał art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. z 2015 r., poz. 1048 ze zm.) w związku z art. 24 ust. 3 lit. a) i art. 2 pkt 35 lit. a) rozporządzenia (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów, jak i art. 18 ustawy z 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2016 r., poz. 803 ze zm.).
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący.
Postanowieniem z 29 grudnia 2017 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska utrzymał postanowienie z 25 października 2017 r. w mocy.
Organ wskazał, że dokonana przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w Ciechanowie, Oddziału Celnego w Ostrołęce kontrola deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowego pojazdu wykazała nielegalne międzynarodowe przemieszczanie odpadu.
W ocenie organu, zgodnie z treścią załączonego do dokumentacji świadectwa własności pojazdu Certyficate of Salvage for a Vehicle Nr [...], właścicielem pojazdu powypadkowego była firma [...] w USA. Następnie pojazd został sprzedany firmie [...] w USA, która to firma z kolei sprzedała pojazd skarżącemu, na podstawie faktury z 28 października 2016 r. Jak wynika z dokumentacji fotograficznej oraz wyceny technicznej z 20 grudnia 2016 r., sporządzonej przez rzeczoznawcę samochodowego, pojazd został sprzedany stronie jako pojazd uszkodzony, powypadkowy, za kwotę 2.738 USD (ok. 10.870 zł według kursu z daty sprzedaży). Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym oszacowana została przez rzeczoznawcę na kwotę 30.610 zł. Oznacza to, że ostatni właściciel sprzedał pojazd znacznie poniżej jego rzeczywistej wartości. Z tłumaczenia dokumentu Certyficate of Salvage for a Vehicle Nr [...], tj. "świadectwa stałego wycofania pojazdu z ruchu", wynika, że pojazd nie będzie rejestrowany. Oznacza to, że dla przedmiotowego pojazdu powypadkowego właściwe władze Stanu Pensylwania wydały dokument, na podstawie którego nie jest możliwa rejestracja pojazdu. Jednocześnie "świadectwo stałego wycofania pojazdu z ruchu" posiada adnotację: Ważna uwaga - podczas składania wniosku o tytuł własności "przerobionego" pojazdu dla stanu Pensylwania należy użyć formularza MV-426B. Niniejszy uszkodzony pojazd nie może zostać dopuszczony do ruchu drogowego dopóki nie zostanie wydany tytuł własności "przerobionego" pojazdu. Oznacza to, że pojazd, w stanie w jakim się znajdował, nie mógł poruszać się po drogach. Ponadto, żeby pojazd mógł być wykorzystany zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem, wymagane było uzyskanie dla niego statusu pojazdu zrekonstruowanego. Przemieszczenie pojazdu poza granice USA spowodowało, że tymczasowa przeszkoda prawna w zarejestrowaniu pojazdu, stała się trwałą przeszkodą prawną. Niemożliwe stało się uzyskanie dla spornego pojazdu certyfikatu własności pojazdu "przerobionego" (zrekonstruowanego). Wyklucza to dalsze użytkowanie pojazdu zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem, jak również prawną możliwość jego ponownego dopuszczenia do ruchu drogowego na podstawie przepisów ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.). Poprzedni właściciel pojazdu nie dokonał napraw umożliwiających użytkowanie pojazdu zgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem, nie uzyskał świadectwa pojazdu zrekonstruowanego umożliwiającego rejestrację pojazdu, a także zbył pojazd za kwotę znacznie poniżej wartości pojazdu. Poprzedni właściciel pojazdu, nie znajdując dla niego dalszego zastosowania, pozbył się go na rzecz skarżącego, co stanowi przesłankę do uznania pojazdu za odpad zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987 ze zm.). W ocenie organu, w świetle powyższych okoliczności, bez znaczenia jest naprawa pojazdu i uzyskanie przez pojazd badania technicznego z wynikiem pozytywnym, a nawet zarejestrowanie pojazdu na terenie RP.