Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Dominik Gajewski (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Ewa Gmurczyk, , po rozpoznaniu w dniu 12 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Rady Miasta i Gminy W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 1033/21 w sprawie ze skargi Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu na uchwałę Rady Miasta i Gminy W. z dnia 27 lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie skargi na uchwałę rady miasta i gminy w sprawie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Rady Miasta i Gminy W. na rzecz Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu na uchwałę Rady Miasta i Gminy W. z dnia 27 lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenie wysokości stawki tej opłaty stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta i Gminy W. z dnia 27 lutego 2020 r. nr [...] w części obejmującej w § 6 ust. 1 wyrażenie: "z wyłączeniem § 3 który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej opublikowania".
Od powyższego wyroku pełnomocnik Rady Miasta i Gminy W.wniósł skargę kasacyjną, w której na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej: "p.p.s.a.") zarzucił, że wydany wyrok został wydany z istotnym naruszeniem następujących przepisów prawa materialnego:
1) art. 6j ust. 3b i art. 6m ust. 2a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2021 r. poz. 888 ze zm.) (określanej dalej jako: "u.cz.p.u.") w zw. z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) poprzez ich błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że zasada braku dopuszczalności dokonywania zmian obciążeń podatkowych w trakcie roku podatkowego, która wynika z art. 2 Konstytucji RP i wyrażana jest w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 lipca 2013 r. wydanym w sprawie K 7/12 oraz w uzasadnieniach innych wyroków Trybunału Konstytucyjnego przywołanych w uzasadnieniu zaskarżanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, znajduje zastosowanie do uchwały rady gminy wydanej na podstawie w/w art. 6j ust. 3b u.cz.p.u, w sytuacji, gdy w dacie podjęcia takiej uchwały art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r. poz. 1579 ze zm.) dawał organowi stanowiącemu gminy możliwość dokonania zmiany uchwały w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie w/w uchwały z dnia 19 lipca 2019 r., a więc w terminie do dnia 6 września 2020 r. - co WSA w Poznaniu całkowicie pominął;
2) art. 6j ust. 3b u.cz.p.u. i art. 11 O.p. w zw, z art. 6m ust. 2a u.cz.p.u. oraz art. 9 ust. 1 w/w ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. poprzez jego błędną wykładnię, która doprowadziła do przyjęcia, że w przypadku przedmiotowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym i z tego powodu ustalenie nowej stawki takiej opłaty powinno nastąpić przynajmniej na miesiąc przed końcem poprzedniego roku kalendarzowego, w myśl tzw. zasady roczności obciążeń podatkowych w rozumieniu wskazanym w uzasadnieniu zaskarżanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu;
3) art. 6j ust. 3b u.cz.p.u. w zw. z art. 91 ust. 4 i art. 93 ust. 1 u.s.g. w zw. z art. 147 § 1 p.p.s.a. poprzez przyjęcie, iż naruszenie prawa, jakiego dopuściła się Rada Miasta i Gminy W. ma charakter istotny i daje podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały w zaskarżonej części odnoszącej się do dnia jej wejścia w życie, co miałoby uniemożliwić Gminie W. pobranie przedmiotowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w roku 2020 pomimo tego, że odpady te były na terenach przedmiotowych nieruchomości wytwarzane i zostały przez Gminę zagospodarowane.