Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Marta Ćwiklińska, , po rozpoznaniu w dniu 27 października 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 543/18 w sprawie ze skargi Z. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz Z. L. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 543/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez Z. L. (dalej: skarżący) decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) w Warszawie z dnia 6 grudnia 2017 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 8 września 2017 r. w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe L. sp. z o.o. (dalej: spółka) oraz umorzył postępowanie podatkowe.
Skargę kasacyjną wywiódł DIAS w Warszawie. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej: P.p.s.a.) naruszenie prawa procesowego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, tj.:
1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 141 § 4 oraz art. 135 P.p.s.a. poprzez naruszenie art. 108 § 2 pkt 2 lit. b) w zw. z art. 154 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: O.p.), co nastąpiło w związku z błędnym zastosowaniem art. 578 § 1 w zw. z art. 605 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360 ze zm.; dalej: K.p.c.), zamiast art. 521 w zw. z art. 605 K.p.c. a także błędnym zastosowaniem art. 360 w zw. z art. 396 zd. pierwsze K.p.c. oraz brakiem zastosowania art. 17, art. 15 ust. 1, 2, 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 700) skutkującym niezasadnym uchyleniem decyzji organu pierwszej i drugiej instancji i umorzeniem postępowania,
2) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. poprzez naruszenie art. 120, art. 121 i art. 124 O.p. w związku z uznaniem, że skarżący nie dysponował wszystkimi informacjami potrzebnymi do sporządzenia skargi, mimo braku wpływu uchybień na wynik sprawy, co skutkowało niezasadnym uchyleniem decyzji organu pierwszej i drugiej instancji i umorzeniem postępowania.
Organ wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną skarżący wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest niezasadna. W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie dla jej wyniku ma odpowiedź na pytanie, czy decyzja z dnia 1 czerwca 2017 r. w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej spółki z tytułu pobranego a nie wpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za styczeń - grudzień 2013 r. została skutecznie doręczona. Zgodnie bowiem z art. 108 § 2 pkt 2 lit. b) O.p. postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może zostać wszczęte przed dniem doręczenia decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta. Zatem warunkiem orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu (byłego członka zarządu) za zaległości spółki jest doręczenie decyzji, o której stanowi przytoczony przepis.