Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Karolina Niemiec, po rozpoznaniu w dniu 7 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 932/18 w sprawie ze skargi R.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 16 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 932/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę R.S. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 16 sierpnia 2018 r. w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki.
Skargę kasacyjną wywiódł skarżący. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:
I) Na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: P.p.s.a.) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, to jest:
1) art. 107 § 1, § 2 pkt 2 i pkt 4, art. 108 § 1, § 2 pkt 3, § 3 i art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) i b) pkt 2, § 2 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej O.p.) poprzez błędną wykładnię w związku z art. 151 P.p.s.a. w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a,
2) art. 107 § 1, § 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1, § 2 pkt 3, § 3 i art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) i b) pkt 2, § 2 i § 4 O.p. w związku z art. 151 P.p.s.a. w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) P.p.s.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie, skutkujące błędem polegającym na nieuwzględnieniu skargi.
II) Na podstawie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:
1) art. 151 P.p.s.a. w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. b P.p.s.a. w związku z art. 240 § 1 pkt 4 O.p., w związku z: art. 123 § 1, art. 165 § 1, § 2, § 4, art. 166 § 1, art. 207 § 2, art. 210 § 1 pkt 3 i 5, art. 123 § 1, art. 200 § 1, art. 201 § 1 pkt 2 O.p., poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnym oddaleniu skargi, w sytuacji gdy skarżący wykazał, że w postępowaniu podatkowym przeprowadzonym w sprawie orzeczenia odpowiedzialności byłych członków M. spółka z o.o. (dalej: spółka) wystąpiła kwalifikowana wada stanowiąca przesłankę jego wznowienia, postępowanie podatkowe nieprawidłowo wszczęto, błędnie skierowano decyzję do skarżącego, mimo współuczestnictwa materialnego w postępowaniu podatkowym byłych członków zarządu spółki i mimo tego, że skarżący nie jest już prezesem zarządu spółki; ponadto organy podatkowe nie rozpatrzyły wszystkich wniosków skarżącego, w szczególności wniosków dowodowych oraz o zawieszenie postępowania podatkowego w niniejszej sprawie.
2) art. 151 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. w związku z art. 233 § 1 pkt 1 O.p. poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na bezzasadnym oddaleniu skargi przez Sąd pierwszej instancji, gdyż skarżący wykazał, że Dyrektor IAS decyzją z dnia 16 sierpnia 2018 r. bezzasadnie utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej: organ podatkowy) z dnia 20 kwietnia 2018 r., ponieważ w niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do uchylenia w całości decyzji organu podatkowego i umorzenia w całości postępowania w sprawie,